Η Τίφανι Κόουλ και η Εμίλια Καρ γνωρίστηκαν στην πτέρυγα των μελλοθανάτων στο σωφρονιστικό ίδρυμα Λόουελ της Φλόριντα. Πλέον, οι δύο γυναίκες, οι οποίες έχουν απίστευτα παρόμοιες ιστορίες, δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους η μία χωρίς την άλλη.
Εχοντας υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από μικρή ηλικία και οι δύο, έχουν καταδικαστεί για φόνο, που πλέον θεωρούν ότι ήταν λάθος τους και αγωνίζονται για να απαλλαγούν από τις θανατικές ποινές τους.
Η 30χρονη Εμίλια Καρ είναι η νεότερη γυναίκα σε πτέρυγα θανατοποινιτών στις ΗΠΑ, ενώ η 33χρονη Τίφανι Κόουλ είναι η τρίτη νεότερη στις ΗΠΑ. «Είναι νόμιμη δολοφονία», είπε η Κόουλ μιλώντας στο ABC News κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης με την Νταιάν Σόγερ, η οποία θα μεταδοθεί ολόκληρη την Παρασκευή.
«Πόσοι πλούσιοι άνθρωποι πάνε στη φυλακή;» αναρωτιέται η Καρ και προσθέτει: «Είμαστε όλοι μειονότητες. Είμαστε όλοι άνθρωποι που είναι είτε μειονότητες ή δεν έχουν καθόλου χρήματα για να εξαγοράσουν την ελευθερία τους, γιατί τίποτα δεν είναι δωρεάν σε αυτή τη χώρα. Δυστυχώς, η ισότητα είναι μια ψευδαίσθηση».
Η Κόουλ ήταν 26 ετών όταν κρίθηκε ένοχη για απαγωγή και φόνο πρώτου βαθμού ενός ζευγαριού στη Φλόριντα. Είχε ζήσει δίπλα τους για χρόνια στη Νότια Καρολίνα πριν μετακομίσει στην Τζάκσονβιλ. Η Κόουλ και τρεις άνδρες λήστεψαν το ζευγάρι, τους έδεσαν, τους μετέφεραν από τα σύνορα στην Τζόρτζια και τους έθαψαν ζωντανούς.
Οι ένορκοι είδαν τις φωτογραφίες της Κόουλ και των συγκατηγορουμένων της να γιορτάζουν σε μία λιμουζίνα με μετρητά και σαμπάνια και ψήφισαν 9 προς 3 υπέρ της θανατικής ποινής. Η ίδια ισχυρίζεται ότι βοήθησε να σκάψουν τον τάφο, αλλά ότι δεν ήξερε πως ήταν για τα θύματα. Νόμιζε ότι επρόκειτο να θάψουν μερικά από τα αντικείμενα που είχαν κλαπεί. «Δεν είμαι ο ίδιος άνθρωπος πια», είπε η Κόουλ. «Εχω υγιές μυαλό».
Από την άλλη, η Εμίλια Καρ καταδικάστηκε το 2011 σε θάνατο με θανατηφόρο ένεση για τη δολοφονία της Χέδερ Στρονγκ το 2009. Η Στρονγκ ήταν η γυναίκα του φίλου της Καρ και οι δύο είχαν καταδικαστεί ότι την έπνιξαν με μία πλαστική σακούλα και πέταξαν το σώμα της σε μια μονάδα αποθήκευσης στη Φλόριντα.
Η Καρ ήταν οκτώ μηνών έγκυος τότε και τώρα έχει τέσσερα παιδιά, αλλά δεν επιτρέπεται να δει κάποιο από αυτά. Ωστόσο, η ίδια υποστηρίζει ότι είχε φύγει πριν διαπραχθεί η δολοφονία. «Δεν θα υπήρξαν φυσικές αποδείξεις;», είπε στο ABC. «Θέλω να πω, κολλητική ταινία είναι, κάποια κολλώδης ουσία, όμως δεν είχε δακτυλικά αποτυπώματα, ούτε DNA, ούτε καμία τρίχα».
Και οι δύο γυναίκες δεν είχαν κάνει ποτέ φυλακή πριν από τη σύλληψή τους. Τώρα περνούν 24 ώρες την ημέρα κλειδωμένες σε ένα κελί μαζί. Τρεις φορές την εβδομάδα τους επιτρέπεται να βγουν για δύο ώρες στο προαύλιο, που όμως είναι τσιμεντένιο. «Δεν έχω αγγίξει γρασίδι εδώ και έξι χρόνια», δήλωσε η Καρ. «Είναι από τα μικρά πράγματα που πολλοί θεωρούν δεδομένα, αλλά δεν είναι».
Και οι δύο γυναίκες άσκησαν έφεση, ωστόσο η διαδικασία διαρκεί κατά μέσο όρο από 10 έως 12 χρόνια. Δεν αγωνίζονται για την αθωότητά τους, απλά θέλουν οι ποινές τους να μειωθούν από θανατική καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη.
«Δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι θα πεθάνουμε. Εχουμε ήδη πεθάνει αν το δεχτούμε αυτό», εξηγεί η Κόουλ. Οι δύο γυναίκες περνούν τις μέρες τους διαβάζοντας βιβλία. Και οι δύο είναι θρησκευόμενες και λένε ότι ο Θεός και τα βιβλία αυτοβοήθειας τους έχουν αλλάξει τη ζωή. «Δεν τελείωσε τίποτα. Υπάρχει συγχώρεση και υπάρχει ελπίδα», υποστηρίζουν.
Ωστόσο, ο Τζέι Πλότκιν, εισαγγελέας στην υπόθεση της Κόουλ, σκέφτεται διαφορετικά. Οπως είπε ο ίδιος στο ABC News: «Είμαι εισαγγελέας για περισσότερα από 20 χρόνια. Δεν υπήρχε περίπτωση που να έχω αναλάβει πιο χυδαία και σκληρή από τον βασανισμό και τη δολοφονία των Σάμνερς. Η Κόουλ σίγουρα δικαιούται και πρέπει να εξαντλήσει όλα τα νόμιμα δικαιώματά της για άσκηση έφεσης. Προσωπικά, όμως, είμαι πεπεισμένος ότι έλαβε περισσότερο από επαρκή εκπροσώπηση και μια δίκαιη δίκη».
iefimerida
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου