Ο Δραγασάκης έκανε εσπευσμένα προσλήψεις 15 μετακλητών υπαλλήλων, που σημαίνει ότι γνωρίζει πως δεν επίκειται κυβερνητική αλλαγή, παρότι επικρέμεται η αβεβαιότητα των διαπραγματεύσεων στο eurogroup. Βάσιμα να υποθέσουμε πως δεν πρόκειται να συμβούν τα χειρότερα για την Ελλάδα; Δηλαδή πως θα παραδοθεί η ελληνική πλευρά στις απαιτήσεις της Γερμανίας.
Ο Ν.Κοτζιάς αποχωρώντας από το ΚΚΕ με την ομάδα των «8» της Κ.Ε. επέλεξε σόλο καριέρα στο ΥΠΕΞ, εν συνεχεία ακαδημαϊκή, έγινε έμπιστος του ΓΑΠ και εγκατέλειψε και αυτόν διεκδικώντας το ΥΠΕΞ αναλόγως των περιστάσεων, κατά δήλωσή του υπηρετώντας τον εκάστοτε προϊστάμενό του.
Τόσο οι δύο ανωτέρω όσο και άλλοι, όπως ο Ν. Μπίστης, ο Μ. Ανδρουλάκης, η Μ. Δαμανάκη είναι ΠΑΣΟΚίσαντες ΚΝίτες της μεταπολίτευσης, που αντιτάχθηκαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 και στη συνέχεια, μέσα από την κολυμπήθρα της συγκυβέρνησης Τζαννετάκη και κατόπιν Ζολώτα, ανειρήνευτοι διασπαστές του μέχρι τότε φοιτητικού κινήματος. Τραμπούκοι σοσιαλφασίστες (όπως δεκάδες άλλοι που κυκλοφορούν αδιάντροπα και χωρίς ίχνος αυτοκριτικής) έναντι κάθε ιδεολογικού αντιπάλου τους στην Αριστερά και αλληθωρίζοντας μόνιμα προς τη Δεξιά-ΔΑΠ ( ΟΝΝΕΔ ), διαπαιδαγωγήθηκαν από τον εκλιπόντα Γρηγόρη Φαράκο. Είναι επίλεκτοι εκπαιδευμένοι «πρώτοι στα μαθήματα, πρώτοι στους αγώνες», τότε σοβιετόδουλοι και γενικά ξενόδουλοι, με εχθρική περιφρόνηση στους λαϊκούς αγώνες και ανθρώπους, κατά κανόνα εκτός παραγωγής, τρωγλοδύτες υπηρεσιών, ιδιοτελείς καριερίστες, στίγματα της Αριστεράς, πυρομαχικά των εχθρών της, παραδείγματα προς αποφυγή, για τα οποία το σημερινό ΚΚΕ και οι παραφυάδες του χρωστούν εξηγήσεις, ερμηνεία και βαριά αυτοκριτική. Πολλά «λουλούδια» εκείνου του μπαξέ πλασαρίστηκαν μέσω του δικομματισμού στα ΜΜΕ και στο τραπεζικό σύστημα, προκαλώντας τη δίκαιη αηδία και απορριπτική αγανάκτηση κατά της «γενιάς του Πολυτεχνείου». Μαζί με τους Λαλιώτες, Τζουμάκες, Συλβάνες, τους ευρωλάγνους του Αλτουσέρ και του Καρίγιο και το κακό συναπάντημα του τροτσκιστικού περιθωρίου των Εξαρχείων. Εξαχρειώνοντας και εξαργυρώνοντας μηδενιστικά τα απελευθερωτικά οράματα, τους δημοκρατικούς αντιφασιστικούς αγώνες, εκποιώντας και ρευστοποιώντας, για την αλαζονική ακόρεστη δική τους ψυχοπαθή, ακόρεστη, ιδιοτέλεια. Καταντώντας οργανέτα-μαριονέτες της Διαπλοκής.
Σήμερα, αναλαμβάνοντας πια καίρια θεσμικά και κυβερνητικά πόστα στην ακατάσχετη κατάπτωση και απαξίωση όλου του μεταπολεμικού και μεταπολιτευτικού συστήματος, καταπίπτουν και απαξιώνονται και αυτοί μαζί του, εξαντλώντας το στελεχιακό δυναμικό του. Αφήνουν έτσι κενά για να αναδειχθούν νέες ιδέες και δυνάμεις, ταγμένες στην υπηρεσία της κοινωνίας και της πατρίδας μας, χωρίς προσχηματικές ιδεοληψίες και παραλλαγμένους καριερίστες-αριβίστες. Αρκεί να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος.
Νίκος Καραβαζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου