Ο Πάπας Φραγκίσκος πέθανε τη Δευτέρα του Πάσχα, 21 Απριλίου 2025, σε ηλικία 88 ετών στην κατοικία του στο Casa Santa Marta, σύμφωνα με ανακοίνωση του Βατικανού.
Την είδηση του θανάτου του ανακοίνωσε με βαθιά συγκίνηση ο Καρδινάλιος Κέβιν Φάρελ, μέσω επίσημης δήλωσης του Βατικανού. «Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με βαθύ πόνο σας ανακοινώνω τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Φραγκίσκου», ανέφερε ο Καρδινάλιος.
Ο Καρδινάλιος επεσήμανε ότι ολόκληρη η ζωή του Πάπα ήταν αφιερωμένη στην υπηρεσία του Θεού και της Εκκλησίας, ενώ εξήρε τη διδασκαλία του, με επίκεντρο τις αξίες του Ευαγγελίου: πίστη, θάρρος και παγκόσμια αγάπη, ιδιαίτερα προς τους φτωχότερους και τους περιθωριοποιημένους.
«Με τεράστια ευγνωμοσύνη για το παράδειγμά του ως αληθινού μαθητή του Κυρίου Ιησού, εμπιστευόμαστε την ψυχή του Πάπα Φραγκίσκου στο άπειρο έλεος και την αγάπη του Τριαδικού Θεού», κατέληξε.
Η είδηση του θανάτου του έχει συγκλονίσει τη διεθνή κοινότητα, με πιστούς να συγκεντρώνονται ήδη στο Βατικανό για να αποτίσουν φόρο τιμής.
O Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, o πρώτος πάπας προερχόμενος από την Λατινική Αμερική, ο θάνατος του οποίου ανακοινώθηκε σήμερα από το Βατικανό, είχε γεννηθεί στις 17 Δεκεμβρίου του 1936 στο Μπουένος 'Αιρες της Αργεντινής. Η οικογένειά του καταγόταν από το Πεδεμόντιο της βόρειας Ιταλίας: λογιστής στους αργεντίνικους σιδηρόδρομους ο πατέρας του, νοικοκυρά η μητέρα του.
Αφού πρώτα πήρε απολυτήριο τεχνικού λυκείου, αποφάσισε να μπει σε καθολική ιερατική σχολή. Στη συνέχεια έγινε μέλος του τάγματος των Ιησουιτών και σπούδασε φιλοσοφία. Το 1965 άρχισε να διδάσκει λογοτεχνία και ψυχολογία στο καθολικό κολέγιο του Σάντα Φε και, μετά από ένα χρόνο, σε θρησκευτικό ίδρυμα του Μπουένος 'Αιρες. Το 1969 χειροτονήθηκε ιερέας και έπειτα από ένα χρόνο ολοκλήρωσε και τις σπουδές του στη θεολογία.
Επί δεκαπέντε χρόνια δίδαξε σε καθολικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ το 1986 μετέβη στη Γερμανία, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του. Το 1992 ορίσθηκε από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β', επίσκοπος της πόλης 'Αουκα και αναπληρωτής επίσκοπος του Μπουένος 'Αιρες. Στις 28 Φεβρουαρίου του 1992, επελέγη ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος 'Αιρες και ολόκληρης της Αργεντινής.
Το 2001 ο Ιωάννης Παύλος ο Β' τον όρισε καρδινάλιο και τον Απρίλιο του 2005 συμμετείχε στην εκλογή του πάπα Βενέδικτου από το Κονκλάβιο.
Ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος 'Αιρες, έδωσε έμφαση στη στήριξη των φτωχότερων πολιτών, στη διάδοση του λόγου του Θεού σε κάθε γωνιά της πόλης, στο να παραμείνουν «πάντα ανοικτές» οι πύλες όλων των εκκλησιών και στη στενή συνεργασία κληρικών και λαϊκών.
Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εξελέγη πάπας στις 13 Μαρτίου του 2013. Αποφάσισε να επιλέξει το όνομα Φραγκίσκος -δίνοντας έμφαση, κυρίως, στον τίτλο του επισκόπου Ρώμης- και να φορέσει σιδερένιο και όχι χρυσό σταυρό. «Tα αδέλφια μου, οι καρδινάλιοι, για να διαλέξουν τον νέο πάπα, έφτασαν μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου», είπε στον πρώτο χαιρετισμό του προς τους πιστούς.
Σύμφωνα με όλους τους αναλυτές, αλλά και με τις καρδιές εκατομμυρίων πιστών, ήταν «ο πάπας των φτωχών», ο 'Αγιος Πατέρας των Καθολικών που έδωσε έμφαση στη βοήθεια και στην αλληλεγγύη προς τους μετανάστες, τους «τελευταίους» και τους ξεχασμένους. Έδωσε εντολή στις αρχές του Βατικανού να αφήνουν τους άστεγους να κοιμούνται στους δρόμους γύρω από τον 'Αγιο Πέτρο, αλλά και μέσα στην Πλατεία της βασιλικής εκκλησίας. «Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω έναν ομοφυλόφιλο, όταν ο ίδιος αναζητά τον δρόμο του Θεού;», ήταν η απάντηση που έδωσε σε δημοσιογράφο, επιστρέφοντας αεροπορικά από ένα από τα πρώτα ταξίδια του ως ποντίφικα.
Με αναφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και στην ανθρωπιστική κρίση στην Γάζα, ο Φραγκίσκος επανέλαβε αμέτρητες φορές ότι «ο πόλεμος αποτελεί πάντα ήττα και κανείς δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνά». Μια ημέρα μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, ο Αργεντινός πάπας πήγε πεζός στην πρεσβεία της Ρωσίας παρά το Βατικανό για να ζητήσει με έμφαση από τον διπλωματικό εκπρόσωπο της Μόσχας να σιγήσουν τα όπλα.
Η σχέση του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν στενότατη. Τον προσκάλεσε και τον είχε στο πλευρό του σε όλες τις πρωτοβουλίες διαθρησκειακού διαλόγου, αποκαλώντας τον «αγαπητό αδελφό». Εμπνεύστηκε από το έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη για την Εγκύκλιο υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος «Laudato sii» και ετοιμαζόταν να τον συναντήσει, τον ερχόμενο Μάιο, στην Μικρά Ασία για τα 1.700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Βαθιά του επιθυμία, όπως και του Προκαθήμενου της Ορθοδοξίας, ήταν να επιστρέψουν σύντομα οι δυο Εκκλησίες σε μόνιμο, κοινό εορτασμό του Πάσχα.
Δεν έλειψαν οι συγκρούσεις και οι επικριτές, εκείνοι που κατηγόρησαν τον λατινοαμερικανό πάπα, ότι δεν έδωσε το αναγκαίο βάρος στην ιεραρχία και στην τελετουργία, ότι μιλούσε μια γλώσσα υπερβολικά απλή η οποία θύμιζε, πολλές φορές, απλό ιερέα και όχι τον θρησκευτικό ταγό άνω του ενός δισεκατομμυρίου πιστών. Αυτή, όμως, ήταν η πραγματική δύναμη του Φραγκίσκου: η αναφορά στην ουσία του χριστιανικού μηνύματος, η επίγνωση ότι ένας καλός πιστός και άνθρωπος κρίνεται, πρώτα απ' όλα, από την καθημερινή ζωή και τα έργα του. Μια στροφή προς μια αυθόρμητη, βαθιά ανθρωπιά, η οποία πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ξεχαστεί τα επόμενα χρόνια από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Αφού πρώτα πήρε απολυτήριο τεχνικού λυκείου, αποφάσισε να μπει σε καθολική ιερατική σχολή. Στη συνέχεια έγινε μέλος του τάγματος των Ιησουιτών και σπούδασε φιλοσοφία. Το 1965 άρχισε να διδάσκει λογοτεχνία και ψυχολογία στο καθολικό κολέγιο του Σάντα Φε και, μετά από ένα χρόνο, σε θρησκευτικό ίδρυμα του Μπουένος 'Αιρες. Το 1969 χειροτονήθηκε ιερέας και έπειτα από ένα χρόνο ολοκλήρωσε και τις σπουδές του στη θεολογία.
Επί δεκαπέντε χρόνια δίδαξε σε καθολικά πανεπιστημιακά ιδρύματα, ενώ το 1986 μετέβη στη Γερμανία, όπου ολοκλήρωσε το διδακτορικό του. Το 1992 ορίσθηκε από τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β', επίσκοπος της πόλης 'Αουκα και αναπληρωτής επίσκοπος του Μπουένος 'Αιρες. Στις 28 Φεβρουαρίου του 1992, επελέγη ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος 'Αιρες και ολόκληρης της Αργεντινής.
Το 2001 ο Ιωάννης Παύλος ο Β' τον όρισε καρδινάλιο και τον Απρίλιο του 2005 συμμετείχε στην εκλογή του πάπα Βενέδικτου από το Κονκλάβιο.
Ως αρχιεπίσκοπος του Μπουένος 'Αιρες, έδωσε έμφαση στη στήριξη των φτωχότερων πολιτών, στη διάδοση του λόγου του Θεού σε κάθε γωνιά της πόλης, στο να παραμείνουν «πάντα ανοικτές» οι πύλες όλων των εκκλησιών και στη στενή συνεργασία κληρικών και λαϊκών.
Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εξελέγη πάπας στις 13 Μαρτίου του 2013. Αποφάσισε να επιλέξει το όνομα Φραγκίσκος -δίνοντας έμφαση, κυρίως, στον τίτλο του επισκόπου Ρώμης- και να φορέσει σιδερένιο και όχι χρυσό σταυρό. «Tα αδέλφια μου, οι καρδινάλιοι, για να διαλέξουν τον νέο πάπα, έφτασαν μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου», είπε στον πρώτο χαιρετισμό του προς τους πιστούς.
Σύμφωνα με όλους τους αναλυτές, αλλά και με τις καρδιές εκατομμυρίων πιστών, ήταν «ο πάπας των φτωχών», ο 'Αγιος Πατέρας των Καθολικών που έδωσε έμφαση στη βοήθεια και στην αλληλεγγύη προς τους μετανάστες, τους «τελευταίους» και τους ξεχασμένους. Έδωσε εντολή στις αρχές του Βατικανού να αφήνουν τους άστεγους να κοιμούνται στους δρόμους γύρω από τον 'Αγιο Πέτρο, αλλά και μέσα στην Πλατεία της βασιλικής εκκλησίας. «Ποιος είμαι εγώ για να κρίνω έναν ομοφυλόφιλο, όταν ο ίδιος αναζητά τον δρόμο του Θεού;», ήταν η απάντηση που έδωσε σε δημοσιογράφο, επιστρέφοντας αεροπορικά από ένα από τα πρώτα ταξίδια του ως ποντίφικα.
Με αναφορά στον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά και στην ανθρωπιστική κρίση στην Γάζα, ο Φραγκίσκος επανέλαβε αμέτρητες φορές ότι «ο πόλεμος αποτελεί πάντα ήττα και κανείς δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνά». Μια ημέρα μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας, ο Αργεντινός πάπας πήγε πεζός στην πρεσβεία της Ρωσίας παρά το Βατικανό για να ζητήσει με έμφαση από τον διπλωματικό εκπρόσωπο της Μόσχας να σιγήσουν τα όπλα.
Η σχέση του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ήταν στενότατη. Τον προσκάλεσε και τον είχε στο πλευρό του σε όλες τις πρωτοβουλίες διαθρησκειακού διαλόγου, αποκαλώντας τον «αγαπητό αδελφό». Εμπνεύστηκε από το έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη για την Εγκύκλιο υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος «Laudato sii» και ετοιμαζόταν να τον συναντήσει, τον ερχόμενο Μάιο, στην Μικρά Ασία για τα 1.700 χρόνια από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Βαθιά του επιθυμία, όπως και του Προκαθήμενου της Ορθοδοξίας, ήταν να επιστρέψουν σύντομα οι δυο Εκκλησίες σε μόνιμο, κοινό εορτασμό του Πάσχα.
Δεν έλειψαν οι συγκρούσεις και οι επικριτές, εκείνοι που κατηγόρησαν τον λατινοαμερικανό πάπα, ότι δεν έδωσε το αναγκαίο βάρος στην ιεραρχία και στην τελετουργία, ότι μιλούσε μια γλώσσα υπερβολικά απλή η οποία θύμιζε, πολλές φορές, απλό ιερέα και όχι τον θρησκευτικό ταγό άνω του ενός δισεκατομμυρίου πιστών. Αυτή, όμως, ήταν η πραγματική δύναμη του Φραγκίσκου: η αναφορά στην ουσία του χριστιανικού μηνύματος, η επίγνωση ότι ένας καλός πιστός και άνθρωπος κρίνεται, πρώτα απ' όλα, από την καθημερινή ζωή και τα έργα του. Μια στροφή προς μια αυθόρμητη, βαθιά ανθρωπιά, η οποία πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ξεχαστεί τα επόμενα χρόνια από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.
Ο Πάπας Φραγκίσκος, ο πρώτος Λατινοαμερικανός ηγέτης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, πέθανε τη Δευτέρα, ανακοίνωσε το Βατικανό σε βιντεοσκοπημένη δήλωση, θέτοντας τέλος σε μια συχνά ταραχώδη θητεία που σημαδεύτηκε από διχασμό και ένταση, καθώς προσπαθούσε να αναμορφώσει τον δύσκαμπτο θεσμό. Ήταν 88 ετών και αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια της 12ετούς παποσύνης του.
«Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, με βαθιά θλίψη πρέπει να ανακοινώσω τον θάνατο του Αγίου Πατέρα μας Φραγκίσκου», δήλωσε ο Καρδινάλιος Κέβιν Φάρελ στο τηλεοπτικό κανάλι του Βατικανού. «Στις 7:35 σήμερα το πρωί, ο Επίσκοπος Ρώμης, Φραγκίσκος, επέστρεψε στον οίκο του Πατρός». Ο Πάπας είχε πρόσφατα ξεπεράσει μια σοβαρή διπλή πνευμονία.
Ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο εξελέγη Πάπας στις 13 Μαρτίου 2013, κληρονομώντας μια βαθιά διχασμένη Εκκλησία μετά την παραίτηση του προκατόχου του, Βενέδικτου XVI. Ο Φραγκίσκος, από την Αργεντινή, έγινε ο πρώτος μη Ευρωπαίος Πάπας εδώ και 1.300 χρόνια και προσπάθησε να εμφυσήσει απλότητα στον μεγαλοπρεπή ρόλο, αποφεύγοντας τα πολυτελή παπικά διαμερίσματα και επιλέγοντας να ζει σε ένα απλό δωμάτιο στην κατοικία Σάντα Μάρτα.
Η παποσύνη του σημαδεύτηκε από τις προσπάθειές του να κάνει την Εκκλησία πιο συμπεριληπτική, υπερασπιζόμενος τους φτωχούς και περιθωριοποιημένους, όπως οι μετανάστες, και προωθώντας τον διαθρησκειακό διάλογο, ιδιαίτερα με το Ισλάμ. Έκανε πάνω από 45 διεθνή ταξίδια, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων παπικών επισκέψεων στο Ιράκ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Μογγολία.
Ωστόσο, οι προσπάθειές του για μεταρρύθμιση και η πιο ανοιχτή στάση του σε ζητήματα όπως η υποδοχή των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων (ενέκρινε υπό όρους ευλογίες για ομόφυλα ζευγάρια τον Δεκέμβριο του 2023) και ο περιορισμός της παραδοσιακής Λατινικής Λειτουργίας, προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις από συντηρητικούς κύκλους, ιδιαίτερα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η πόλωση εντάθηκε, με κορυφαίους συντηρητικούς, όπως οι αείμνηστοι Καρδινάλιοι Τζορτζ Πελ και Ρέιμοντ Μπερκ, να τον κατηγορούν ανοιχτά ότι προκαλεί σύγχυση και οδηγεί την Εκκλησία «σαν πλοίο χωρίς πηδάλιο».
Μια μοναδική πτυχή της θητείας του ήταν η συνύπαρξη στο Βατικανό με τον προκάτοχό του, Βενέδικτο, μέχρι τον θάνατο του τελευταίου το 2022.
Η παποσύνη του Φραγκίσκου σημαδεύτηκε επίσης από τον συνεχιζόμενο αγώνα για την αντιμετώπιση των σκανδάλων σεξουαλικής κακοποίησης από κληρικούς. Παρόλο που τα περισσότερα εγκλήματα είχαν διαπραχθεί πριν την εκλογή του, ο Φραγκίσκος συγκάλεσε σύνοδο κορυφής το 2019, εξέδωσε διάταγμα που καθιστούσε τους επισκόπους άμεσα υπεύθυνους και κατήργησε το «παπικό απόρρητο» για τις υποθέσεις κακοποίησης, αν και ομάδες θυμάτων έκριναν τα μέτρα ανεπαρκή.
Παρά τις προσπάθειες για οικονομική εξυγίανση του Βατικανού, σκάνδαλα όπως η δίκη του Καρδινάλιου Μπέτσιου για οικονομικά εγκλήματα, συνέχισαν να ταλανίζουν την Αγία Έδρα.
Ο Φραγκίσκος διόρισε σχεδόν το 80% των καρδιναλίων εκλεκτόρων που θα επιλέξουν τον διάδοχό του, αυξάνοντας την πιθανότητα, αλλά όχι εγγυώμενος, ότι ο επόμενος Πάπας θα συνεχίσει την προοδευτική του πορεία.
Ο Πρωθυπουργός της Ολλανδίας, Ντικ Σόοφ, δήλωσε: «Ο Πάπας Φραγκίσκος ήταν από κάθε άποψη ένας άνθρωπος του λαού, η παγκόσμια καθολική κοινότητα αποχαιρετά έναν ηγέτη που αναγνώρισε τα φλέγοντα ζητήματα της εποχής μας και επέστησε την προσοχή σε αυτά».
κυπε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου