Αθώοι κρίθηκαν από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο, που συνεδρίασε στην Πάφο, οι Θεόδωρος Αριστοδήμου και άλλα τρία πρόσωπα σε σχέση με την υπόθεση διαχωρισμού οικοπέδων στην περιοχή `Σκαλί` από την εταιρεία Αρίστο.
Αθώοι κρίθηκαν εκτός από τον Θεόδωρο Αριστοδήμου, η σύζυγός του Ρούλα, ο σχεδιαστής Χρίστος Σολομωνίδης και ο τέως δημοτικός μηχανικός του Δήμου Σάββας Σάββα.
Η απόφαση ανακοινώθηκε μετά από αγόρευση της Προέδρου του Κακουργιοδικείου που κράτησε τρεις ώρες.
Το δικαστήριο απέρριψε την υπόθεση διαχωρισμού οικοπέδων στην περιοχή Σκαλί από την εταιρεία Aristo και αθώωσε τους κατηγορούμενους απαλλάσσοντας τους από κάθε κατηγορία.
Η γνωστή υπόθεση ολοκληρώθηκε με την ανακοίνωση της απόφασης του Κακουργιοδικείου που συνεδρίασε στην Πάφο γύρω στις 12 :15 το μεσημέρι.
Η πρόεδρος του Δικαστηρίου Δώρα Σωκράτους αιτιολογώντας την απόφαση της ανέφερε πως δεν υπήρχε πρόθεση δόλου στις διαδικασίες της εταιρείας για έκδοση πολεοδομικής άδειας ούτε προσπάθεια απόκρυψης του πραγματικού εμβαδού του χώρου πρασίνου.
Εκείνο που σαφώς συνάγεται, είναι πως κάποιες παρατυπίες στην κρινόμενη υπόθεση σημειώθηκαν. Όχι όμως σε βαθμό που να συνιστούν δόλο και πρόθεση εξαπάτησης, ανέφερε.
Συνακόλουθα, κρίνουμε, συνέχισε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, πως η Κατηγορούσα Αρχή δεν έχει αποδείξει στο βαθμό που απαιτείται τις κατηγορίες, τη διάπραξη των οποίων αποδίδει στους κατηγορούμενους.
Οι κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν 31 κοινές για όλους κατηγορίες, οι οποίες τους καταλόγιζαν αδικήματα πλαστογραφίας, κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου, εξασφάλιση εγγραφής με ψευδείς παραστάσεις και αδίκημα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Επιπροσθέτως αυτών των κατηγοριών ο πέμπτος κατηγορούμενος, τέως Δημοτικός μηχανικός του Δ. Πάφου Σάββα Σάββα βρέθηκε αντιμέτωπος με κατηγορίες δεκασμού δημοσίου λειτουργού, κατάχρηση εξουσίας από δημόσιο λειτουργό, δόλο και κατάχρηση εξουσίας και έτερον αδίκημα νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Με ενδιάμεση απόφαση ημερομηνίας 30 Απριλίου 2015, όλοι οι κατηγορούμενοι απαλλάγηκαν από την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων με παράνομες δραστηριότητες .
Σύμφωνα με την Πρόεδρο του Δικαστηρίου η διαδικασία ήταν μακρά και επίπονη.
Κατέθεσαν 27 συνολικά μάρτυρες για την κατηγορούσα αρχή και κατατέθηκαν 211 τεκμήρια, αρκετά από τα οποία αποτελούν δέσμες τεκμηρίων και καταλαμβάνουν μεγάλους φακέλους.
Εκ μέρους των κατηγορουμένων κατέθεσαν 8 συνολικά μάρτυρες και παρουσίασαν σημαντικό αριθμό τεκμηρίων, ο συνολικός αριθμός των οποίων ανήλθε στα 268.
Η κ. Σωκράτους ανέφερε πως θα μπορούσε να λεχθεί πως στην κρινόμενη περίπτωση, λίγα είναι τα αμφισβητούμενα γεγονότα κυρίως για τις κατηγορίες της πλαστογραφίας. Έχουμε ακούσει πλείστους όσους μάρτυρες, να εκθέτουν και αναλύουν καταστάσεις, χωρίς να αμφισβητείται η ειλικρίνεια τους, είπε, προσθέτοντας πως το δύσκολο του έργου στην παρούσα υπόθεση, αποτελεί η ερμηνεία και η διάκριση της βούλησης της πίστης και της πεποίθησης πίσω από τα πεπραγμένα. Πρόσθεσε επίσης πως το Κακουργιοδικείο έκρινε πως οι μάρτυρες κατηγορίας, πλην εκείνων για τους οποίους γίνεται ειδική μνεία κατωτέρω, κατά την παράθεση των γεγονότων, εξιστόρησαν αυτά, με τον τρόπο που οι ίδιοι τα αντελήφθησαν .
Έχουμε κληθεί από είπε η κ. Σωκράτους από την Κατηγορούσα Αρχή που εκπροσωπείται από τον Δικηγόρο της Δημοκρατίας Α’ Νίνο Κέκκο, “ να μην αποδεχθούμε ως ορθή τη μαρτυρία των μαρτύρων κατηγορίας Σαββούλας Κούσπου και Πάμπου Καραολίδη”.
Υπέδειξε συνέχισε, η κ. Σωκράτους σε σχέση με την κα Κούσπου πως δεν ήταν δυνατό να κατάφερε να προβεί σε μετρήσεις επί του σχεδίου κλίμακας 1:5000 και αυτές να ταυτίζονται με εκείνες της εταιρείας. Είτε, εισηγήθηκε, ουδόλως μέτρησε, είτε απλά σύγκρινε κάποια μεγέθη και όταν αντιλήφθηκε πως ταίριαζαν με εκείνα της κατηγορούμενης 1 εταιρείας τα αποδέχθηκε.
Δεν συμφωνούμε με την εισήγηση αυτή, είπε η κ. Σωκράτους, αφού η μάρτυρας κατηγορίας Σαββούλα Κούσπου, η οποία αρχικά είχε αντιμετωπισθεί ως ύποπτη, κατέθεσε στο Δικαστήριο, με σαφήνεια και ειδικά για τις μετρήσεις για τις οποίες παραπονείται ο κ. Κέκκος, παρατηρούμε πως τουλάχιστον εκείνη η μάρτυρας εξέτασε τα σχέδια και τις υποβληθείσες αιτήσεις και εξ όσων διαπιστώνεται από τις σημειώσεις στο Τεκμήριο 2, προέβη σε μετρήσεις.
Σημείωσε, επίσης, πως όταν ο κ. Κέκκος εξέτασε τη μάρτυρα αυτή, δεν διακρίναμε αμφισβήτηση των λεχθέντων της, ούτε τέθηκαν κάποιες στοχευμένες ή διευκρινιστικές ερωτήσεις προς την κατεύθυνση αυτή.
Σε σχέση με τον μάρτυρα κατηγορίας Πάμπο Καραολίδη, η Πρόεδρος του Δικαστηρίου ανέφερε πως ο συγκεκριμένος μάρτυρας, ο οποίος προσφέρθηκε για αντεξέταση από την Κατηγορούσα Αρχή και του οποίου τώρα τη μαρτυρία καλούμαστε να αγνοήσουμε, ήταν απόλυτα σαφής, ξεκάθαρος και ευθύς στις τοποθετήσεις τους.
Δεν είναι δυνατό όποιος μάρτυρας της Κατηγορούσας Αρχής τάχθηκε ή εξέφρασε θέσεις που υποστηρίζουν την εκδοχή της Υπεράσπισης να κηρύσσεται αναληθής, σημείωσε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου.
Αναφερόμενη στην ιδιαίτερη κριτική που ασκήθηκε στο χειρισμό της υπόθεσης από την Αστυνομία, κατά τη διερεύνηση αυτής της καταγγελίας αλλά και κατά την παρουσίαση της στα αρχικά στάδια των προσωποκρατήσεων, η κ. Σωκράτους είπε πως το Κακουργιοδικείο οφείλει να σημειώσει πως παρουσιασθέντες στο Δικαστήριο αστυνομικοί μάρτυρες άφησαν καλή εντύπωση κατά την εδώ παρουσία τους.
Διαφάνηκε, συνέχισε, “πως ανέφεραν στο Δικαστήριο, όσα οι ίδιοι πληροφορήθηκαν για τα πεπραγμένα στις Τεχνικές Υπηρεσίες του Δήμου Πάφου, σχετικά με την κρινόμενη υπόθεση”.
Επεσήμανε, ωστόσο, πως στοιχεία που λήφθηκαν από καταθέσεις δεν χρησιμοποιήθηκαν με τον δέοντα τρόπο, όπως π.χ. η αναφορά της Σ. Κούσπου στην κατάθεση πως η εταιρεία για το επιπλέον εμβαδόν 750 τ.μ. περίπου των οικοπέδων, θα πλήρωνε €32.800,70.- ποσό το οποίο δεν κατέβαλε και επομένως κέρδισε. Ενώ σαφέστατα προκύπτει πως η αναφορά στο ποσό αυτό ήταν €326, αφού για όλη την ανάπτυξη των 155259 τ.μ. η εταιρεία πλήρωσε €18.126,55. Τούτο σημείωσε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα επιβαρυντικά στοιχεία στη διαδικασία προσωποκράτησης.
Κατά την αντεξέταση της μάρτυρος αυτής, είπε η κ. Σωκράτους, αποκαλύφθηκε η διαφορά αυτή η οποία οφειλόταν σε λάθος υπολογισμούς της κατά την ώρα που λαμβανόταν η κατάθεση, η οποία λήφθηκε ενώ η ίδια τελούσε υπό κράτηση, αφού είχε συλληφθεί ως ύποπτη και νοσηλεύθηκε στο Νοσοκομείο Πόλης Χρυσοχούς.
Έτερο στοιχείο, που εκ των υστέρων ιδωμένο χαρακτηρίζεται μη ακριβές, αποτελεί – όπως είπε- η κ. Σωκράτους- η αναφορά για τη μείωση του εμβαδού του οδικού δικτύου κατά τη διαδικασία διαχωρισμού χωρίς αναφορά ότι η μείωση του πλάτους των δρόμων από 11 μ. όπως τα είχε σχεδιάσει η κατηγορούμενη εταιρεία, αποτελούσε όρο της πολεοδομικής άδειας, η οποία έτασσε οι δρόμοι να κατασκευασθούν με πλάτος 35 πόδια δηλαδή 10 μ. και 70 εκ (όπως ίσχυε παλαιόθεν που το μετρικό σύστημα αναφερόταν σε πόδια). Ούτε μεταφέρθηκε ορθά και αυτούσια στο δικαστήριο είπε, κατά το στάδιο της προσωποκρατήσεως ή αναφορά στην κατάθεση του κ. Χ”Γεωργίου ) ότι «οι όροι υπερισχύουν προφανώς των σχεδίων».
Ιδιαίτερη σημασία προσδόθηκε κατά τη διαδικασία της προσωποκράτησης, αλλά και στις καταθέσεις των αστυνομικών μαρτύρων στα ημερολόγια που παραλήφθηκαν από το γραφείο του Θεόδωρου Αριστοδήμου και στις καταγραφείσες σημειώσεις για προγραμματισμό συναντήσεων του με τον κατηγορούμενο Σ. Σάββα.
Το Δικαστήριο δεν διέκρινε προσπάθεια απόδοσης δολιότητας στο σχεδιαστή Χρήστο Σολομωνίδη, αντίθετα, κατέγραψε τη δήλωση του πως δεν είχε πρόθεση να καταδολιεύσει κανένα.
Η κ. Σωκράτους σημείωσε περαιτέρω πως η χρήση σφραγίδας από άλλο σχέδιο της ανάπτυξης έγινε παραδεκτό γεγονός και δηλώθηκε ως τέτοιο από όλους τους συνηγόρους των κατηγορουμένων.
Η κ. Σωκράτους αναφέρθηκε και στην κριτική που άσκησαν οι συνήγοροι υπεράσπισης στην Ανδρούλα Ευθυμίου προϊσταμένη του Πολεοδομικού Τμήματος του Δήμου Πάφου η οποία – όπως είπε – έτυχε έντονης, επίμονης και επίπονης αντεξέτασης.
Της αποδόθηκαν συνέχισε, παραλείψεις και εσκεμμένη παρασιώπηση και παραποίηση δεδομένων, με σκοπό να διωχθεί ο Σ. Σάββα, με τον οποίο, όπως άπαντες οι μάρτυρες υπάλληλοι του Δήμου, κατέθεσαν, είχε διαφορές.
Η κ. Σωκράτους είπε πως μελετώντας με τη δέουσα προσοχή τη μαρτυρία της κ. Ευθυμίου το Κακουργιοδικείο και συγκρίνοντας με τα λοιπά στοιχεία, τις καταθέσεις που η ίδια έδωσε στην αστυνομία αλλά και τα κατατεθέντα τεκμήρια, παρατηρήσαμε μια διαφοροποίηση των θέσεων που εξέφρασε στις καταθέσεις της και εκείνων που κατέθεσε στο Δικαστήριο, όχι μόνο κατά την αντεξέταση αλλά και κατά την κυρίως εξέταση.
Με τις καταθέσεις της, είπε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, “περιγράφεται μια κατάσταση πλήρης παρανομιών, λαθών και παρατυπιών ενώ κατά την αντεξέταση της δηλώνει ότι δεν μίλησε για παράνομα σχέδια. Επιρρίπτει εμμέσως, ευθύνη στη τεχνικό που εξέτασε και τις δύο αιτήσεις. Κατά την αντεξέταση παρουσιάζει την εικόνα ανθρώπου που αποδέχεται λάθη και δηλώνει πως δεν επιρρίπτει ευθύνη στους υφιστάμενους της, αλλά ότι αποδέχεται κάθε μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί”.
H κ. Σωκράτους σημείωσε ακόμη πως η κ. Ευθυμίου βιάστηκε να ετοιμάσει την έκθεση, η οποία παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο στη συνεδρία του ημερ. 23.6.2014, ενώ ακολούθως δεν έκανε σύγκριση του σχεδίου της Πολεοδομικής άδειας και εκείνου της άδειας διαχωρισμού.
Επιπρόσθετα, συνέχισε, με οδηγίες της κ. Ευθυμίου δεν προσμετρήθηκαν στο χώρο πρασίνου ούτε το αργάκι ούτε τα πρανή αυτού εμβαδού πέραν των 2000 τ.μ., ούτε ο χώρος της εκκλησίας, με αποτέλεσμα να αναφερθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο πως υπολείπεται χώρος πρασίνου πέραν των 4000 τ.μ., ενώ παρέλειψε να αναφέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι στο πρώτο σχέδιο προσμέτρησε ως χώρο πρασίνου και το αργάκι και τα πρανή του.
Παρέλειψε επίσης να εξηγήσει στο Δημοτικό Συμβούλιο, εκτίμησε η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, το θέμα του οδικού δικτύου, και της ανάγκης μείωσης του εμβαδού του, και ότι αυτό αποτελούσε υποχρέωση της εταιρείας προς συμμόρφωση των όρων αδείας. Ούτε στις καταθέσεις της προς την αστυνομία εξηγήθηκαν τούτα τα στοιχεία ανέφερε η κ. Σωκράτους.
“Κατανοούμε την σύγχυση και το κλίμα που επικρατούσε, με τους πλείστους του Δήμου να θεωρούνται ύποπτοι και δύο εξ αυτών να συλλαμβάνονται. Δεν δικαιολογούμε όμως την σπουδή με την οποία ετοιμάστηκε η έκθεση αφού, αυτό φαίνεται να αποτέλεσε τη βάση της καταγγελίας”.
Η κ. Σωκράτους επικαλέστηκε υπόθεση στο Δικαστήριο της Βουλής των Λόρδων και ανέφερε ότι η «πρόθεση καταδολιεύσεως» σε σχέση με το Άρθρο 331 του Ποινικού Κώδικα δεν συνεπάγεται την ύπαρξη προθέσεως προκλήσεως βλάβης σε συγκεκριμένο πρόσωπο. Πέραν τούτου η βλάβη δεν περιορίζεται σε οικονομική βλάβη. Το αδίκημα της πλαστογραφίας αποδεικνύεται εφόσον η απάτη που προκαλείται με το ψεύτικο έγγραφο μπορεί να οδηγήσει κάποιο πρόσωπο – όχι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο – να ενεργήσει σε βλάβη του, όχι κατ’ ανάγκη οικονομικής φύσεως”.
Σε σχέση με την κατηγορία του χρηματισμού, η κ. Σωκράτους ανέφερε πως παρά την επιφύλαξη που διατηρεί το Κακουργιοδικείο για τη στάση του Σ. Σάββα που τήρησε κατά τη λήψη της κατάθεσης του κατά την οποία, ανέφερε μεν το θείο και τη μητέρα του, ως τις πηγές άντλησης συγκεκριμένων ποσών που κατατέθηκαν σε λογαριασμό του, χωρίς να παραθέτει λεπτομέρειες, εντούτοις παρατηρούμε – όπως είπε- πως έχει «καλύψει» με τα στοιχεία που παρέθεσε το συγκεκριμένο ποσό.
Στοιχεία ικανά συνέχισε, να δημιουργήσουν όπως και προηγουμένως καταγράφηκαν την αμφιβολία για την ενοχή του, σε σύγκριση με τα στοιχεία της Κατηγορούσας Αρχής, η οποία μπορεί με το σύνεγγυς των ημερομηνιών ανάληψης 1.8.2011 και κατάθεσης 3.8.2011, ανάληψη 40 χαρτονομισμάτων των €500 και κατάθεση ισόποσων χαρτονομισμάτων δημιουργεί υποψία, όχι όμως αρκετή, με όσα οι κατηγορούμενοι παρέθεσαν, να δημιουργήσει βεβαιότητα ενοχής.
Συνακόλουθα και αυτές οι κατηγορίες παραμένουν ατεκμηρίωτες και έκθετες σε απόρριψη, ανέφερε η κ. Σωκράτους.
Μιλώντας μετά την απόφαση ο Θεόδωρος Αριστοδήμου ανέφερε πως μετά από ένα χρόνο σκληρής δοκιμασίας και για τον ίδιο την γυναίκα, την οικογένεια του αλλά και την εταιρεία, ελπίζαμε στην δικαιοσύνη και σήμερα η δικαιοσύνη έχει μιλήσει, όπως είπε.
Μετά τα τόσα προβλήματα που μας δημιούργησαν, τη διαπόμπευση άνευ προηγουμένου, είπε ο κ. Αριστοδήμου , η πληγή που τους έχει μείνει πάρα την απόφαση της δικαιοσύνης είναι πολύ μεγάλη, λέγοντας πως δεν γνωρίζει πώς αυτή η πληγή θα μπορέσει να κλείσει μόνο με την απόφαση.
Η απόφαση αυτή της δικαιοσύνης σημείωσε, ίσως να είναι μια από τις τελευταίες ελπίδες σ’ αυτό τον τόπο, λέγοντας πως έχουμε ζήσει τόσα πολλά πράγματα όλη αυτή την περίοδο του ενός χρόνου που θεσμοί ολόκληροι έχουν καταρρεύσει με τον τρόπο που ενήργησαν συνωμοτικά και άλλως πως, για να φθείρουν – όπως είπε- και να καταστρέψουν άλλους ανθρώπους και μια εταιρεία, αλλά στο τέλος δεν έχουν περάσει.
Ο κ. Αριστοδήμου εξέφρασε την ελπίδα όπως ο ίδιος και η εταιρεία του να είναι τα τελευταία θύματα τέτοιων οργανωμένων επιδιώξεων. Είναι κρίμα, συνέχισε, να οδηγούνται σ’ αυτή την ταλαιπωρία, σ’ αυτήν τη διαπόμπευση, σ’ αυτή την καταστροφή, αθώοι άνθρωποι.
Ο Θεός συνέχισε, όλα τα βλέπει και με τη βοήθεια του Θεού αλλά και με την τελευταία ελπίδα που υπάρχει στη Κύπρο τη λειτουργία της δικαιοσύνης .
Την Κατηγορούσα Αρχή εκπροσώπησε ο Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α’ Νίνος Κέκκος.
Συνήγορος υπεράσπισης του ζεύγους Αριστοδήμου ήταν ο ποινικολόγος Γιώργος Παπαϊωάννου και ο Κωνσταντίνος Διαμιανός από το Γραφείο του Α. Μαρκίδη, ο δικηγόρος Μιχάλης Πικής συνήγορος υπεράσπισης του σχεδιαστή Χρήστου Σολομωνίδη, και ο συνήγορος υπεράσπισης του τέως Δημοτικού μηχανικού Σάββα Σάββα, ο δικηγόρος Ηλίας Στεφάνου.
http://ikypros.com/?p=113819#sthash.LeQDXpY4.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου