Φανούλα Αργυρού |
Η Ουάσιγκτον να σταματήσει να συγκαλύπτει την Τουρκία.
Χιονοστιβάδα τα άρθρα στο ξένο Τύπο εναντίον της Τουρκίας μετά τη κατάρριψη του ρωσικού στρατιωτικού αεροπλάνου.
Το CNN στις 25.11.2015 ανέφερε ότι «οι συνέταιροι του Ερτογκάν στο ΝΑΤΟ μόνο ως loose cannon, ένα ασταθή στοιχείο τον θεωρούν, το ΝΑΤΟ κράτησε ένα ολόκληρο ψυχρό πόλεμο και τώρα ο Ερτογκάν τα ανατίναξε όλα στον αέρα.»
Η εβραϊκή Jerusalem Post την ίδια μέρα έγραψε ότι καθώς ο Αμερικανός Πρόεδρος Ομπάμα δημόσια υποστήριξε το δικαίωμα της Άγκυρας να υπερασπίζεται την κυριαρχία της, Αμερικανοί αξιωματούχοι κατηγορούν την Τουρκία για υπερβολική αντίδραση για μια ελάχιστη παραβίαση του εναερίου χώρου της.
΄Όμως το άρθρο που ξεχώρισε στο ξεγύμνωμα της Τουρκίας μεταξύ δεκάδων τέτοιων, ίσως να ήταν εκείνο του Doug Bandow αναλυτή διεθνούς πολιτικής, στο γνωστό αμερικανικό έντυπο Forbes, 25.11.2015 με τίτλο “Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΙ ΡΩΣΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ, ΣΥΜΜΑΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΙ ΗΠΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΝ ΤΗΝ ΝΕΑ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΩΣ ΣΥΜΜΑΧΟ”.
Η βεβιασμένη αντίδραση της Τουρκίας, έγραψε, να καταρρίψει το ρωσικό αεροπλάνο ισχυριζόμενη ότι παραβίασε τον εναέριο της χώρο φανέρωσε που στέκει η Άγκυρα, με το ισλαμικό κράτος και εναντίον της Δύσης. Η ανεύθυνη πράξη της απέδειξε ότι δεν είναι πλέον σύμμαχος των ΗΠΑ και δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία να παραμένει μέλος του ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον πρέπει να μάθει το πικρό μάθημα της τουρκικής απιστίας και να τερματίσει την συμμετοχή της στη συμμαχία.
Η Τουρκία είναι μια αυξανόμενη απειλή στα δυτικά συμφέρονται και αξίες. Η Τουρκία ουδέποτε υπήρξε πραγματική φίλη της Δύσης. Η Τουρκία ήταν χρήσιμη κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου, παρόλο που πάντα ήταν έτοιμη να εμπλακεί σε πόλεμο με την Ελλάδα παρά με την Σοβιετική Ένωση και το 1974 η Άγκυρα άρπαξε 37% του εδάφους της Κύπρου.
«Ο Πρόεδρος Ερτογκαν μετακινεί την Τουρκία προς μια ισλαμική κατεύθυνση, ακόμα χειρότερα η κυβέρνησή του βοηθά το ισλαμικό κράτος, επιτρέποντας ελεύθερη μετακίνηση ισλαμιστών και υλικών για την πλέον επικίνδυνη και αποσταθεροποιητική δύναμη στη Μέση Ανατολή. Υπάρχουν περισσότερες μαρτυρίες για απευθείας βοήθεια προς τους φανατικούς ισλαμιστές, με παροχή διαβατηρίων, μηχανημάτων, ιατρικής περίθαλψης, εκπαίδευση και άλλες βοήθειες. Αρνούμενη να πάρει στρατιωτική δράση εναντίο του αποκαλούμενου χαλιφάτου στα σύνορά της, η Άγκυρα προσπάθησε να παρασύρει τις ΗΠΑ να ανατρέψουν τον Σύριο Πρόεδρο Ασσάντ, η στρατιωτική δύναμη του οποίου είναι η μόνη δύναμη εδάφους που αντιστέκεται στο ΙΣΙΛ.
Η Άγκυρα γνώριζε πολύ καλά ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο επίθεσης εναντίον της, ο Πρόεδρος Πούτιν είπε το αυτονόητο όταν δήλωσε ότι οι πιλότοι μας και τα αεροπλάνα μας με κανένα τρόπο δεν απείλησαν τουρκικό έδαφος . Είναι ολοφάνερο ότι η τουρκική επίθεση στο ρωσικό αεροπλάνο ήταν απευθείας επίθεση στη Μόσχα για την υποστήριξή της προς την κυβέρνηση του Ασσάντ. Η τουρκική επίθεση εναντίον της πυρηνικής Ρωσίας για μια ισχυριζόμενη παραβίαση ελάχιστων δευτερολέπτων υποδηλώνει πρόθεση για πόλεμο. Η Αμερική πρέπει να περιφρονήσει την Άγκυρα που προσπάθησε με τέτοιο τρόπο να εκμεταλλευθεί τις ΗΠΑ. Η Τουρκία είναι το τελευταίο παράδειγμα που μέλος της συμμαχίας παρασύρει τις ΗΠΑ σε διαμάχες που δεν ενδιαφέρουν την Αμερική. Η Βρετανία και η Γαλλία ήσαν εκείνες που ενορχήστρωσαν τον πόλεμο εναντίον της Λιβύης. Η Μόσχα είναι καλύτερη και πιο σταθερή σύμμαχος για την Αμερική και τη Μέση Ανατολή παρά η Τουρκία” ,έγραψε ο αναλυτής στο Forbes.
Και παρόλο που ο αναλυτής βρίσκει να έχουν ομοιότητες στην διακυβέρνησή τους ο Πούτιν και ο Ερτογάν εκεί που διαφέρουν δραματικά έγραψε, είναι ότι η Άγκυρα συστηματικά προωθεί τους δολοφόνους τζιχατιστές, και ότι στη Μέση Ανατολή τα αμερικανικά και ρωσικά συμφέροντα συμπίπτουν.
Ανακεφαλαιώνει ο συγγραφέας του άρθρου τονίζοντας ότι με κάποια δικαιολογία ο Πρόεδρος Πούτιν αποκάλεσε τη κατάρριψη του αεροπλάνου ως «πισώπλατη μαχαιριά από τους συνεργούς των τρομοκρατών». Το κύριο μάθημα για την Ουάσιγκτον είναι να εγκαταλείψει ξεπερασμένες συμμαχίες και να σταματήσει να συγκαλύπτει τους ¨συνεργούς των τρομοκρατών¨ συγκεκριμένα τη Τουρκία. Η Ρωσία μπορεί να μην είναι σύμμαχος, αλλά τουλάχιστον είναι πιο φιλική και λιγότερο επικίνδυνη από την Άγκυρα.
Εκείνοι που παραμένουν προσκολλημένοι στους Τούρκους είναι οι Βρετανοί του Φόρειν ΄Οφις με επικεφαλής τον υπουργό Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας κ. Philip Hammond ο οποίος σε απάντηση ερώτησης Εργατικού βουλευτή (Dennis Skinner) στη Βουλή των Κοινοτήτων 24.11.2015, κατά πόσο θεωρεί τη Τουρκία ως αξιόπιστο σύμμαχο στη μάχη εναντίον του ΙΣΙΛ, δοσμένης της κατάρριψης του ρωσικού αεροπλάνου, ενώ η Ρωσία επίσης πολεμά τους ΙΣΙΛ, ενώ η Τουρκία αγοράζει πετρέλαιο από αυτούς για να βομβαρδίζει τους Κούρδους που επίσης πολεμούν τους ΙΣΙΛ, απάντησε:
«Βλέπω ότι παλαιές συνήθειες δεν πεθαίνουν, και ο αξιότιμος κύριος παραμένει απολογητής των ρωσικών πράξεων. Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Κρατάει το κλειδί για ένα αριθμό πραγματικά σοβαρών θεμάτων, σε σχέση με τη μάχη εναντίων του ΙΣΙΛ και των προκλήσεων της μετανάστευσης που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, και θα παραμείνει ένας πολύ σημαντικός σύμμαχος γι΄αυτή τη χώρα (Βρετανία) και για την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Υπενθυμίζεται ότι σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο στις 22.11.2015 εις απάντηση ερώτησης ότι το κλειδί του Κυπριακού βρίσκεται στην Τουρκία, ο κ. Philip Hammond αποδέσμευσε πλήρως την Τουρκία από τέτοιο «κλειδί» απαντώντας ρητώς ότι « Το κλειδί είναι με τους Κυπρίους»! (Βλέπε «Παραπλανητικός Χάμοντ» Σημερινή 24.11.2015).
Φανούλα Αργυρού, ερευνήτρια/δημοσιογράφος 26.11.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου