Μπορεί να λέγεται Νήσος του Πάσχα, όμως αυτό δε σημαίνει ότι γιορτάζει αυτές τις μέρες. Έτσι και αλλιώς αυτό το μυστηριώδες νησάκι στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, που κανονικά ονομαζόταν Ράπα Νούι, πήρε το όνομα του με πολύ παράξενο τρόπο και δεν έχει κάποια σχέση με το Ορθόδοξο Πάσχα.
Το Νησί του Πάσχα διαμορφώθηκε από μία σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων, ήταν κατοικήσιμο μόνο από πουλιά και λιβελλούλες της θάλασσας.
Το όνομά του, το έχει πάρει από έναν Ολλανδό καπετάνιο ο οποίος το ανακάλυψε για τους ευρωπαίους την Κυριακή του Πάσχα το 1722. Οι πρώτοι του κάτοικοι ήταν ναυτικοί που ταξιδέψανε από αλλά νησιά της Πολυνησίας μέσα σε μεγάλα ξύλινα κανό και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους έφτασαν στο νησί το 400 με 800 μ.Χ.
Οι πρώτοι κάτοικοι βρήκαν ένα πλούσιο σε βλάστηση νησί (σε αντίθεση με το εικόνα του σήμερα), γεμάτο με γιγαντιαίους φοίνικες, που χρησιμοποίησαν για να φτιάξουν τις βάρκες και τα σπίτια τους. Διάφορες κοινότητες διαμορφώθηκαν καθώς ο πληθυσμός αυξανόταν.
Ένα πράγμα τους έδενε όλους μαζί, η κατασκευή γιγάντιων αγαλμάτων τα οποία ονομάζονται Μοάι (Moai) και η λατρεία που διαμόρφωσαν γύρω από αυτά.
Είναι ασαφές γιατί οι κάτοικοι του νησιού του Πάσχα κατασκεύαζαν αγάλματα σε τέτοιο μεγάλο βαθμό. Το πώς κατασκευάζονταν, είναι σχεδόν γνωστό. Κάθε άγαλμα φτιαχνόταν στο λατομείο. Η μαλακή ηφαιστειακή τέφρα ήταν τέλειο υλικό για τη γλυπτική αγαλμάτων.
Χρησιμοποιούσαν μία σκληρότερη ηφαιστειακή πέτρα, για να σκαλίσουν το άγαλμα στον βράχο. Τελικά όταν ένα άγαλμα τελείωνε, αποκόπτονταν από τον βράχο και το μετακινούσανε προσεκτικά χρησιμοποιώντας τους γιγαντιαίους κορμούς των φοινίκων για να τα κυλούνε στο έδαφος. Μόλις γινότανε η μετακίνηση, το άγαλμα τοποθετούνταν επάνω σε μεγάλες πλατφόρμες, με μία απίστευτη ακρίβεια στις συναρμολογήσεις των πετρών.
Το ύψος των αγαλμάτων κυμαίνεται από τρία έως πέντε μέτρα και το πλάτος από 10 έως 12 ενώ υπάρχουν και κάποια με πλάτος 1,6 μέτρων. Μέχρι στιγμής οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει 887 γλυπτά και τα χρονολογούν από το 1250 έως το 1500 μ.Χ.
Στα γλυπτά υπάρχουν επιγραφές στη γλώσσα Ραπανούισκομ (Rapanuyskom) η οποία δεν έχει ακόμη αποκρυπτογραφηθεί. Η αρχαιολογική ομάδα με επικεφαλής την Αμερικανίδα αρχαιολόγο, Τζοαν Βαν Τιμπούργκ, μετά από ανασκαφές 12 ετών, διαπίστωσε ότι τα αγάλματα της Νήσου του Πάσχα δεν είναι μόνο τα τεράστια κεφάλια, αλλά υπάρχει και το σώμα τους μέσα στη γη.
Το σώμα των αγαλμάτων έχει αρμονικό μέγεθος με αυτό των κεφαλιών ενώ το συνολικό ύψος των γλυπτών φθάνει τα επτά μέτρα. Οι ανασκαφές έφεραν επίσης στο φως τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να μεταφερθούν τα τεράστια Μοάι στις θέσεις τους όπως επίσης και ανθρώπινους τάφους εκείνης της εποχής.
Διαπιστώθηκε ακόμη ότι τα Μοάι δεν κοιτούν προς τη θάλασσα, όπως πιστεύεται, αλλά προς την ενδοχώρα.
newsbeast.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου