 |
Από τις 12 Μαρτίου, όταν ξεκίνησε
η αναστολή φοίτησης, πρώτιστο καθήκον όλων ήταν και είναι η διασφάλιση της
προσωπικής υγείας των παιδιών μας. Διασφαλίζοντας και προφυλάγοντας αυτό, ως δεδομένο, το ΥΠΠΑΝ όφειλε στη
συνέχεια να ιεραρχήσει τις ανάγκες και προτεραιότητες των μαθητών και μαθητριών
του δημοσίου σχολείου, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για να ξεκινήσει η εξ
αποστάσεως διδασκαλία (ασύγχρονη σε πρώτη φάση και σύγχρονη ακολούθως).
Όφειλε,
πρωτίστως να διασφαλίσει τις βασικές ανάγκες σίτισης σε σημαντικό αριθμό παιδιώντα
οποίαμέχρι τώρα λάμβαναν πρωινή σίτιση από τις σχολικές τους μονάδες, και
ακολούθως να εξασφαλίσει πρόσβαση σε διαδίκτυο και ψηφιακέςσυσκευές
επικοινωνίας ή εργασίας για όλα τα παιδιά που δεν έχουν σήμερα στο σπίτι.
Αντί αυτού, ξεκινήσαμε ανάποδα,
και μέσα σε μία εβδομάδα, ο Υπουργός εξάγγελε την ετοιμότητα όλων να ξεκινήσει
η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση και οι τηλεδιασκέψεις, την ίδια στιγμή που
οι βασικές προϋποθέσεις για ίσες ευκαιρίες πρόσβασης όλων των παιδιών στην εξ
αποστάσεως εκπαίδευση δεν είχαν καν τροχιοδρομηθεί. Κινήσεις εντυπωσιασμού , οι οποίες
πραγματικά είναι ακατανόητες και άνευ ουσίας, σε μια τόσο δύσκολη περίοδο. Παρά
τις εξαγγελίες και δηλώσεις περί δεκάδων χιλιάδων κωδικών και την κήρυξη της
έναρξης της διδασκαλίας μέσω τηλεδιασκέψεων, η πραγματικότητα είναι ότι το μόνο
που είχε ξεκινήσει και το μόνο που φαντάζει εφικτό μέχρι και τις 12 Απριλίου
είναι η ασύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, η οποία περιορίζεται στη
δημιουργική και ποιοτική απασχόληση των παιδιών στο σπίτι με την καθοδήγηση των
εκπαιδευτικών. Ελπίζουμε μόνο, αυτές οι δηλώσεις και εξαγγελίες
εντυπωσιασμού του Υπουργείου Παιδείας να
μην είχαν στόχο την μεταφορά της ευθύνης της πολιτείας στους εκπαιδευτικούς,
γιατί καμία κανονικότητα δεν μπορεί να υπάρξει μέσα σε αυτές τις συνθήκες και
τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ζωντανή διδασκαλία στην τάξη.
Οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί από την
πρώτη στιγμή στάθηκαν στο ύψος τους, σήκωσαν ανάστημα και αμέσως έβαλαν μπρος
τις μηχανές για επικοινωνία, στήριξη και καθοδήγηση των μαθητών και μαθητριών
τους. Δεν περίμεναν από κανέναν να τους πει τι να κάνουν και πως να το κάνουν,
περίμεναν όμως από το ΥΠΠΑΝ να φροντίσει να εξασφαλίσει τα βασικά για μπορέσουν
να προσφέρουν σε ΟΛΑ τα παιδιά. Ανέμεναν από το ΥΠΠΑΝ να ανακοινώσει ένα πλάνο
για να καταλήξουμε με επιτυχία στην περιβόητη έναρξη της σύγχρονης εξ
αποστάσεως διδασκαλίας, να συντονίσει την όλη κατάσταση και να μεριμνήσει για
Ενιαία Εκπαιδευτική Πολιτική για το δημόσιο σχολείο. Αντί αυτού, εισέπραξαν
εξαγγελίες και πανηγυρισμούς, και πήραν οδηγίες που δημιούργησαν ασυνεννοησία,
μπέρδεμα και μπάχαλο. Παρόλα αυτά, η θέληση των εκπαιδευτικών για να ξεκινήσει
ξανά με κάποιο τρόπο η διδασκαλία, οδήγησε σε ένα προσωρινό σχέδιο δράσης
έκτακτης ανάγκης, βασισμένο στις ιδιαιτερότητες κάθε σχολικής μονάδας.
Ακόμα και τώρα, που τα σχολεία
προσπαθούν να εφαρμόσουν σε αντίξοες συνθήκες το Σχέδιο Δράσης μέχρι και τις 12
Απριλίου, το ΥΠΠΑΝ οφείλει άμεσα να μεριμνήσει για να εξασφαλίσουν όλα τα
παιδιά τα απαραίτητα για να μπορέσει να ξεκινήσει η σύγχρονη εξ αποστάσεως
διδασκαλία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η εξ αποστάσεως διδασκαλία μπορεί να
αντικαταστήσει έστω σε κάποιο βαθμό την παιδαγωγική αλληλεπίδραση της ζωντανής
διδασκαλίας στην τάξη. Σε συνεργασία με τις Σχολικές Εφορείες, τους Συνδέσμους
Γονέων και τις Διευθύνσεις των Σχολείων, να βρεθούν άμεσα οι τρόποι για να
συνεχιστεί η παροχή σίτισης στα παιδιά που συμμετείχαν στο συγκεκριμένο
πρόγραμμα αλλά και να διασφαλιστεί η πρόσβαση όλων των οικογενειών στο
διαδίκτυο μέσα από συσκευές επικοινωνίας και εργασίας.
Όσον αφορά τη διδασκαλία νέας
ύλης στους μαθητές και μαθήτριες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε με
ασύγχρονη είτε με σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση, πρέπει όλοι μας να κάνουμε
υπομονή, και να είμαστε ταυτόχρονα πολύ προσεκτικοί, μέχρι να διασφαλιστούν οι
βασικές προϋποθέσεις. Δεν διαχωρίζουμε τα παιδιά μας , σε αυτά που μπορούν και
έχουν τα εφόδια και τις δεξιότητες να προχωρήσουν εξ αποστάσεως και σε αυτά που
η άδικη κοινωνία τα όρισε και τα καταδίκασε σε δεύτερη μοίρα. Δεν χάθηκε ο
κόσμος αν για ένα μήνα τα παιδιά δεν
προχωρήσουν παρακάτω, αυτό μπορεί να καλυφθεί εύκολα όταν και εφόσον ανοίξουν
τα σχολεία. Οφείλουμε να δώσουμε χρόνο στις οικογένειες των μαθητών και
μαθητριών μας να προετοιμαστούν και να προσαρμοστούν σε αυτά τα νέα δεδομένα,
έτσι ώστε, εάν τα σχολεία δεν ανοίξουν μετά το Πάσχα, και εφόσον διασφαλιστούν
όλες οι βασικές προϋποθέσεις, να ξεκινήσει η εξ αποστάσεως διδασκαλία για ΟΛΑ
τα παιδιά. Εξάλλου, η κατάκτηση της γνώσης δύσκολα θα επιτευχθεί χωρίς την
παιδαγωγική αλληλεπίδραση και την φυσική ζωντανή παρουσία του/της
εκπαιδευτικού. Χρόνο χρειάζονται και οι
εκπαιδευτικοί, να επιμορφωθούν και να εξοικειωθούν με τα νέα εργαλεία και τους
νέους τρόπους διδασκαλίας.
Συνεπώς, η όλη προσπάθεια δεν
αποτελεί έναν αγώνα δρόμου για το ποιος θα ξεκινήσει πιο γρήγορα ή για το ποιος
είναι έτοιμος να προχωρήσει σε εξ αποστάσεως σύγχρονη διδασκαλία με τους
μαθητές και της μαθήτριές του για να καλύψει ύλη. Αντιθέτως, πρέπει μέσα από
συλλογική προσπάθεια να προσπαθήσουμε να στηρίξουμε τους μαθητές μας και τις
οικογένειες τους, βάζοντας πάνω από όλα τον παράγοντα άνθρωπο. Αλληλεγγύη
λοιπόν και συλλογικότητα, για να
γιγαντώσουμε τον δάσκαλο – παιδαγωγό, τον δάσκαλο- άνθρωπο.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη να δουν
και να ακούσουν ξανά την δασκάλα και τον δάσκαλό τους, έχουν ανάγκη να ακούσουν
τους συμμαθητές και συμμαθήτριές τους, να κουβεντιάσουν έστω και εξ αποστάσεως,
να συζητήσουν, να ρωτήσουν, να απαντήσουν….. έχουν ανάγκη να νιώσουν την
στήριξη της ομάδας, να σπάσουν με αυτόν τον τρόπο την δική τους καραντίνα.. Τα
κενά στην ύλη με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα καλυφθούν, τα κενά που
δημιουργούν η αδικία και η ανισότητα στους συνανθρώπους μας δεν μπορούν όμως να
ξεχαστούν.
Απόστολος
Σκουρουπάτης
Αντιπρόεδρος
ΠΟΕΔ
Μέλος Κεντρικής
Γραμματείας Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών.
