Αριστουργήματα μοναδικά, που δε θα ξαναγίνουν πια άλλη φορά, ήτανε τα καράβια με τα πανιά, τα ιστιοφόρα. Θα με καταλάβει καλά όποιος ένοιωσε από μικρός την ξωτική ομορφιά τους, την ανείπωτη μεγαλοπρέπειά τους, το γλυκό μυστήριό τους.
Τα καράβια ήταν κάποια παραμυθένια πράγματα, ή καλύτερα κάποια παραμυθένια πλάσματα... Σάν τα κοίταζε κανένας από μακρυά, μα κι από κοντινή απόσταση, πήγαινε σ’ έναν άλλον κόσμο, σ’ έναν κόσμο γεμάτον μεγαλοπρέπεια, εμορφιά, δύναμη, σοβαρότητα και ανεξιχνίαστο μυστήριο.
Βάλε κοντά σ’ αυτά και πώς κείνο το μυστηριώδες πράγμα το έδεσε η φαντασία μας με τις ξωτικές και μακρινές χώρες της υδρόγειας σφαίρας, και τότε θα καταλάβεις τι ήταν ένα καράβι για την ψυχή μας.
Φώτη Κόντογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου