ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ: Το Σχέδιο χρήσης παραλίας

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Το Σχέδιο χρήσης παραλίας

Αυτή είναι η εποχή που θα αρχίσουν οι παραλίες να ελκύουν ντόπιους και ξένους τουρίστες. Η διαβούλευση του Τμήματος Περιβάλλοντος για τον καθορισμό των παραλιών για λουόμενους έχει ήδη γίνει και οκατάλογος έχει δημοσιευθεί. Ένα από τα κριτήρια επιλογής κατάλληλων παραλιών για λουόμενους είναι και η απουσία ρύπανσης των νερών.

Με βάση τις εγκεκριμένες παραλίες οι Τοπικές Αρχές, θα έχουν μέχρι τώρα συστήσει τις Τοπικές Επιτροπές Παραλιών και θα έχουν ετοιμάσει το Σχέδιο Χρήσης Παραλίας που προβλέπεται στον περί Προστασίας της Παραλίας Νόμο (ΚΕΦ.59) το οποίο υπέβαλαν και εγκρίθηκε από την Κεντρική Επιτροπή Παραλιών.

Ο περί Προστασίας της Παραλίας Νόμος (ΚΕΦ.59) συγκρούεται με τη Σύμβαση της Βαρκελώνης για την Ολοκληρωμένη Διαχείριση Παράκτιων Περιοχών την οποία έπρεπε να εφαρμόσουμε από το 2011. Ίσως να καθυστερούμε να το εφαρμόσουμε για να προλάβουμε να δώσουμε σε ορισμένους δικαιώματα προτού το κάνει δύσκολο η εφαρμογή της σύμβασης ίσως πάλι ορισμένοι να μη θελουν να χάσουν τα υπερκέρδη που έχουν στην εκμετάλλευση παραλιών.

Παρά τα προβλήματα του όμως ο νόμος περιέχει και λίγα αλλά καλά στοιχεία όπως αυτό του σχεδίου χρήσης παραλίας.
Βασικά υποχρεώνει την Τοπική Αρχή να ετοιμάσει ένα σχέδιο για το πώς θα κατανεμηθούν οι διάφορες υπηρεσίες και διευκολύνσεις σε μια εγκεκριμένη παραλία λουομένων. Το τελικό σχέδιο εγκρίνεται από την Κεντρική Επιτροπή Παραλιών. Η Τοπική Αρχή έχει υποχρέωση να επιτρέπει σε όποιον πολίτη επιθυμεί να το μελετήσει στα γραφεία της.

Το σχέδιο αυτό οριοθετεί:
1) τους χώρους όπου θα τοποθετηθούν τα θαλάσσια σπορ για να μην υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας των λουομένων.
2) Τις περιοχές όπου θα τοποθετηθούν ομπρέλες από την Τοπική Αρχή.
3) Τη δημιουργία προσβάσεων για διασφάλιση της ελεύθερης διακίνησης ατόμων με αναπηρίες.
4) Τα είδη και το χώρο των διευκολύνσεων που προσφέρονται στην παραλία

Ένα σημαντικό όμως θέμα που καλύπτει με αρκετή λεπτομέρεια το σχέδιο χρήσης παραλίας είναι και αυτό των αποστάσεων των ομπρελών και κρεβατιών. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι συχνά για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι Τοπικές Αρχές ή ο ιδιώτης διαχειριστής παραβιάζουν τις πρόνοιες του νόμου οι οποίες είναι πολύ καλές σε αυτό τον τομέα.

Ο νόμος προβλέπει στο σχέδιο χρήσης παραλίας ότι:
1) Η περιοχή με ομπρέλες πρέπει να υπολογίζεται για 8τμ ανά άτομο ή 16 τ.μ. για μια ομπρέλα με δύο κρεβατάκια, που σημαίνει ότι οι λουόμενοι δεν είναι κολλημένοι ο ένας πάνω στον άλλο.
2) Οι ομπρέλες και τα κρεβατάκια πρέπει να απέχουν από 3 – 5 μέτρα από εκεί που σπάζει το κύμα επιτρέποντας έτσι την απρόσκοπτη διακίνηση στην παραλία.
3) Η μέγιστη επιφάνεια κάλυψης της παραλίας από ομπρέλες δεν γίνεται να ξεπερνά το 50% της επιφάνειας της παραλίας. Αυτό αφήνει χώρο ελεύθερο για όσους θέλουν να πάρουν δική τους ομπρέλα ή απλά να ξαπλώσουν στην παραλία.

Με την τυπική τιμή για μια ομπρέλα και δύο κρεβατάκια να κυμαίνεται κοντά στα 8ευρώ το καθημερινό εισόδημα σε μια δημοφιλή παραλία ξεπερνά τα €1000 την ημέρα.

Βέβαια για να μεγιστοποιηθεί το κέρδος η νομοθεσία συχνά παραβιάζεται με τις ομπρέλες να μπαίνουν πιο πυκνά, χωρίς κενό χώρο για πετσέτες, σχεδόν πάνω στο κύμα κλπ. Τι γίνεται όμως σε τέτοιες περιπτώσεις; Ποιος θα αναλάβει να επαναφέρει τη νομιμότητα ιδιαίτερα αν αυτός που παρανομεί είναι η ίδια η Τοπική Αρχή; Τα προβλήματα πολλά και άλυτα όπως γίνεται συνήθως με θέματα που αφορούν πολλά λεφτά.

Τα λεφτά και η διαπλοκή είναι και πάλι ο λόγος για το αλαλούμ για το πώς και πότε ανατίθεται σε ιδιώτη να βάζει ομπρέλες και θαλάσσια σπορ.
Με βάση τη νομοθεσία 76/2010 για την ελευθερία εγκατάστασης παρόχων υπηρεσιών, θα έπρεπε τα σπορ και οι ομπρέλες που δίνονται σε ιδιώτες να γίνονται μέσω προσφορών. Αυτή η υποχρέωση υπάρχει στον περί παραλιών νόμο όπου υποχρεώνει τις Τοπικές Αρχές μετά την 1η του Νιόβρη το 2014 αν αναθέτουν τα σπορ και τις ομπρέλες σε ιδιώτες αυτό να γίνεται μέσα από προσφορές.
Η Βουλή όμως και διάφοροι επηρεαζόμενοι αντιδρούν σε αυτό και έτσι ορισμένοι δεν εφάρμοσαν το νόμο.

Δεν είναι ανάγκη να μας τραβήξει το αυτί η ΕΕ για να εφαρμόσουμε νομοθεσίες που προστατεύουν τον καταναλωτή και το περιβάλλον.
Ας προχωρήσουμε και μια φορά μόνοι μας να κάνουμε το σωστό.

Χαράλαμπος Θεοπέμπτου
Λέκτορας ΤΕΠΑΚ