Φωλιά τρομοκρατών, αποικιακό κατασκεύασμα για συμφέροντα άλλων…
Αυτό θέλουν να χρησιμοποιήσουν ως βάση λύσης του Κυπριακού, παραγνωρίζοντας τις εγγενείς δυσλειτουργίες του, που το οδηγούν, ουσιαστικά, σε κατάρρευση
Επειδή ο λαός στην Κύπρο βρίσκεται σε πλήρη συσκότιση για όλα αυτά που ακούγονται. Επειδή πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια από τους Τούρκους σε συγχορδία με δικούς μας για το διαβόητο βελγικό μοντέλο και επειδή διάφοροι ξένοι, που γνωρίζουν, ανεξέλεγκτα λένε πράγματα δίχως να δίνουν περιεχόμενο, όπως ο Σύμβουλος του ΓΓ του ΟΗΕ «αστρολόγος» Νορβηγός κ. Έιντε με τα συγκρουόμενα συμφέροντα και με όρους εντολής που δεν τον υποχρεώνουν να εκτελεί τα καθήκοντά του με αμεροληψία και λόγω των πρόσφατων δολοφονικών επιθέσεων στις Βρυξέλλες, ας δούμε επιτέλους αυτό το μοντέλο του Βελγίου, που υποστηρίζει και ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Ερντογάν.
Κατ' αρχήν αυτό βρίσκεται υπό πλήρη κατάρρευση. Το Βέλγιο είναι μια χώρα μοιρασμένη, δυσλειτουργική, αποτυχημένη, μια φωλιά ριζοσπαστών, το χειρότερο προηγούμενο μοντέλου που μπορούσαν να συζητούν για λύση του Κυπριακού, στην αντιδημοκρατική αδιαφάνεια που καλύπτει τις διαπραγματεύσεις.
Το Βέλγιο έχει 8 κοινοβούλια, 19 Δήμους, 19 διαφορετικούς δημάρχους μόνο στις Βρυξέλλες και έξι ξεχωριστά αστυνομικά τμήματα, τα οποία δεν επικοινωνούν μεταξύ τους τις περισσότερες φορές. «Η διοίκηση της πόλης είναι δυσλειτουργική. Οι Βρυξέλλες είναι η μαύρη τρύπα στην Ευρώπη… όπου άνθρωποι με κακές προθέσεις -είτε εγκληματίες, μαφία είτε τρομοκράτες- μπορούν να ζουν δίχως να εντοπίζονται πολύ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη μεγαλούπολη της Ευρώπης… Οι Βρυξέλλες έχει μια μαύρη οικονομία, ένας παράδεισος για όπλα, ναρκωτικά και λαθρεμπόρους… είναι εύκολο να βρεις όπλα στη μαύρη αγορά σε φθηνές τιμές…», έγραψε ο Benyaich σε άρθρο του στις 17 Νοεμβρίου 2015 στο www.foreignpolicy.com
Δυσλειτουργικότητα
«Το γεγονός ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Παρισιού έχουν δυνατές διασυνδέσεις με προάστιο των Βρυξελλών δεν σόκαρε πολλούς από εμάς που ζούμε στην πρωτεύουσα του Βελγίου. Ραδιοφωνικές εκπομπές είναι γεμάτες από συζητήσεις για το Molenbeek που εκφράζουν αγανάκτηση, λύπη, θυμό, ενοχή, απόγνωση, αλλά όχι έκπληξη. Οι επιθέσεις της Παρασκευής στο Παρίσι ήσαν απλώς μια λιτανεία τζιχαντιστικών επεισοδίων των τελευταίων δύο χρόνων, που σχετίζονται με ανθρώπους με δεσμούς με το Molenbeek, περιλαμβανομένων και των πυροβολισμών στο εβραϊκό μουσείο στις Βρυξέλλες, το Charlie Hebdo… Δεν ήταν έκπληξη για εμάς, γιατί προ καιρού το Molenbeek είχε αποκτήσει τη φήμη της παρανομίας… Τι αποκαλύπτουν οι αποτυχίες του Molenbeek για τη βαθιά δυσλειτουργικότητα του βελγικού κράτους;
Ότι επετράπη να μετατραπεί σε μια φωλιά τζιχαντιστών, λέει κάποια πράγματα για τις δομές του Βελγίου και ειδικά των Βρυξελλών… Οι ακαδημαϊκοί Kris Deschouwer και Lieven De Winter έδωσαν μια περιληπτική και επίσημη καταγραφή της ανάπτυξης της πολιτικής διαφθοράς και της πελατοκρατίας στη μελέτη τους το 1998, ως μέρος του βιβλίου τους 'Πού πάει το Βέλγιο;' ('Ou va la Belgique?')…», έγραψε μεταξύ άλλων ο Tim King 12.2.2015 στο POLITICO, Brussels’ Sketch με τίτλο «Το Βέλγιο είναι μια αποτυχημένη χώρα», εκθέτοντας τα χάλια μιας περιοχής του Βελγίου, του Molenbeek, που κατάντησε φωλιά των τρομοκρατών και όχι μόνο…
«Μια χώρα διαιρεμένη»
Και το πιο πρόσφατο δημοσίευμα, αυτό της βρετανικής «Γκάρντιαν», στις 22 Μαρτίου 2016, με τίτλο «Οι βομβιστές εκμεταλλεύονται την ιστορία του Βελγίου ως μιας χώρας διαιρεμένης», του Martin Kettle. Ο οποίος, μεταξύ άλλων, έγραψε πως «το Βέλγιο μοιάζει με μια χώρα που δημιούργησαν οι αποικιακές δυνάμεις στην Αφρική και Μέση Ανατολή τον 19ο αιώνα, μια χώρα σχεδιασμένη στον χάρτη για να βολεύει τα συμφέροντα δυνατών άλλων… Τα ιδρύματα του Βελγίου αναπόφευκτα αντανακλούν τη δυσλειτουργικότητα. Στην πολιτική κρίση του 2010-11 η χώρα δεν είχε εκλελεγμένη κυβέρνηση για 589 μέρες, λόγω της διαρκούς πολιτιστικής διαίρεσης…».
(«Bombers take advantage of Belgium’s history as a country divided»).
Νίκος Αναστασιάδης
Μιλώντας στο Κοινοτικό Κέντρο στο βόρειο Λονδίνο στις 20 Σεπτεμβρίου 2013, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε μεταξύ άλλων πως «αυτό που επιδιώκουμε με τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ένα ομόσπονδο κράτος, όπως θα έλεγα, για παράδειγμα, το Βέλγιο, ένα κράτος που θα μπορεί και να λειτουργεί και σαν ευρωπαϊκό να συμπεριφέρεται»! (Ανταπόκριση γράφουσας και σχόλια Σάββας Ιακωβίδης-Αναφανδόν και Λάζαρος Μαύρος 22.9.2013 «Σημερινή»).
Μπούμερανγκ οι δηλώσεις Αναστασιάδη. Είδαμε (με προειδοποίηση Ερντογάν!) πώς λειτουργεί το Βέλγιο, πώς… συμπεριφέρεται ευρωπαϊκά! Ακόμα λίγο και θα κινδύνευε και ο Κυβερνητικός μας Εκπρόσωπος από τις δολοφονικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες στις 21.3.2016!
Ερατώ Μαρκουλλή
Η πρώην υπ. Εξωτερικών Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή, με άρθρο της στα Αγγλικά που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα http://in-cyprus.com/the-belgian-federal-model/ 1.8.2015 με τίτλο «Belgian federal model», έτρεξε να μας διαφωτίσει (στα Αγγλικά!) πόσο… δημιουργικό είναι το βελγικό ομοσπονδιακό μοντέλο στη δημιουργία «κοινοτικών» ιδρυμάτων με δικαιοδοσία πέραν μιας περιοχής (εδαφικής - single territory) και πως αυτό ανταποκρίνεται στον πολύγλωσσο και πολυεθνικό χαρακτήρα της χώρας, άρα να το πάρουμε ως καλό παράδειγμα και για την Κύπρο!
Μπούμερανγκ όμως και για την κυρία Μαρκουλλή το… διαφωτιστικό της άρθρο στα Αγγλικά. Απάντηση τής δίδουν τα απανωτά και αδιαμφισβήτητα άρθρα έγκυρων δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών, και η επιτόπου πραγματικότητα που μόνο πολιτικά εθελοτυφλούντες ή έχοντες άλλη ατζέντα αρνούνται να δουν και να παραδεχθούν…
Για να μην αναφερθώ και σε πρόσφατη αναφορά διπλωμάτη μας, που σε δημόσια συζήτηση και αυτός προέβαλε ως παράδειγμα επιτυχούς… δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας στην Κύπρο το παράδειγμα του καταποντισμένου αποικιακού συστήματος του Βελγίου! Η αναφορά του οποίου, όμως, ήταν ενδεικτική. Προφανώς μας επιβεβαίωσε το τι κρύβεται πίσω από την αδιαφάνεια και μυστική διαπραγμάτευση που διεξάγεται για το Κυπριακό. Και που στηρίζεται πάνω στο δυσλειτουργικό και καταστροφικό, αποικιακού τύπου για ξένα συμφέροντα, βελγικό μοντέλο.
Ρ. Ερντογάν και λόρδος Kilcloony
Ακόμα πιο αποκαλυπτικά είναι τα όσα επισημαίνει σε ανάλυσή του που ετοιμάζει για το θέμα ο Δρ Κλέαρχος Κυριακίδης: «Στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, ειδικά από το 1984, το λεγόμενο ‘βελγικό μοντέλο’ επανειλημμένα εμφανίστηκε να αναφέρεται ως υποτιθέμενο ‘ευρωπαϊκό μοντέλο για τη δημιουργία μιας ‘δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας’ ως λύσης του Κυπριακού. Π.χ. τον Νοέμβριο του 2002 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν λέχθηκε ότι σε δήλωσή του υπέδειξε ότι αν γινόταν Πρωθυπουργός της Τουρκίας, ‘μπορεί να εμπνευστούμε από αυτό το μοντέλο (βελγικό)’. Τον ίδιο μήνα, o λόρδος Kilcloony (από το Ulster με στενές σχέσεις με τα κατεχόμενα) από το βήμα της Βουλής των Λόρδων διαλαλούσε για τις αρετές του ‘βελγικού μοντέλου’…».
Οπόταν τόσο η αναφορά του Προέδρου Αναστασιάδη όσο και η εν λόγω εκστρατεία της κυρίας Μαρκουλλή έχουν βάθος. Η κυρία Μαρκουλλή υπήρξε πρώην Υπ. Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, και επί Προεδρίας Αναστασιάδη και στη ‘διαδικασία διαπραγμάτευσης των δύο ηγετών’ ετέθη επικεφαλής της ‘ελληνοκυπριακής ομάδας' στην Ομάδα Εργασίας για το Περιουσιακό. Και για να βγαίνει και να επαινεί η κυρία Μαρκουλλή τις... αρετές του δυσλειτουργικού, επικίνδυνου και απαξιωμένου βελγικού μοντέλου, το μόνο που ένας δικαιολογημένα μπορεί να υπολογίζει είναι ότι πάνω σ' αυτό το μοντέλο διεξάγονται οι μυστικές ‘διαπραγματεύσεις των δύο ηγετών’, ως προηγούμενο για τις σχετικές συνταγματικές ρυθμίσεις της προτεινόμενης (αλλά απορριφθείσας από τον λαό) δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας.
Φωλιά τζιχαντιστών
‘Όταν οι πάντες γνωρίζουν τα καταστροφικά αποτελέσματα του βελγικού μοντέλου, ότι το Βέλγιο κατάντησε φωλιά των τζιχαντιστών, μια μαύρη τρύπα στην Ευρώπη και το σπίτι πολλαπλών απειλών για την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση και του κόσμου γενικά, πώς ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης, η κ. Ερατώ Μαρκουλλή (και όσοι συμμετέχουν στις διαπραγματεύσεις αυτές) υποστηρίζουν ένα τέτοιο μοντέλο διάλυσης και για την Κύπρο; Μήπως τόσο λίγη λογική έχουν που δεν ακούν, δεν διαβάζουν, δεν αντιλαμβάνονται τα βασικά για το καταρρέον, αποτυχημένο και καταστροφικό βελγικό μοντέλο, και ποια θα είναι τα διαλυτικά αποτελέσματα για την Κύπρο;
Εν κατακλείδι, οι αναφορές τους για ‘βελγικό μοντέλο’ (γλώσσα… περιπάτου λέγει την αλήθεια) αποκαλύπτουν και τον κίνδυνο που κρύβεται πίσω από τις αδιαφανείς και μυστικές ‘ανανικές’ διαπραγματεύσεις που διεξάγουν εις βάρος μας, για μας, δίχως εμάς, και δίχως καμία εξουσιοδότηση και όρους εντολής από τον λαό.
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου