Δείτε γιατί αυτή η νεαρή επιχειρηματίας έμεινε στο κρεβάτι για τρία χρόνια

 

Η Rosie Millen θυμάται πώς ήταν να περνά αυτά τρία χρόνια στο κρεβάτι, καθώς έδινε μάχη με την κόπωση των επινεφριδίων. Προσπαθούσε να βρει κίνητρο ακόμα και για μικρές εργασίες, είχε χαμηλή ενέργεια και ζάλη.

Τη δραματική της εμπειρία από την υπερκόπωση, το λεγόμενο «burnout» περιέγραψε μια γυναίκα από την Αγγλία, η οποία πέρασε τρία χρόνια στο κρεβάτι.

Τώρα, έχοντας ξεπεράσει τις δυσκολίες, η διατροφολόγος αποκαλύπτει τις αλλαγές στον τρόπο ζωής που έκανε για να νικήσει την εξάντληση.

«Τη μια στιγμή ήμουν με έναν φίλο, θαυμάζοντας το λαμπερό φως του ήλιου στο Χάιντ Παρκ του Λονδίνου, και την αμέσως επόμενη το κεφάλι μου άρχισε να γυρίζει, τα γόνατά μου κόπηκαν και κατέρρευσα στο έδαφος. Ξαπλωμένη στο έδαφος σε δημόσιο χώρο, ανίκανη να σηκωθώ χωρίς βοήθεια, δεν ήταν μόνο ντροπιαστικό, αλλά και απίστευτα εκνευριστικό. Ποτέ πριν δεν μου είχε συμβεί τίποτα παρόμοιο», θυμάται η νεαρή γυναίκα.

«Κάλεσα ένα ταξί για να με πάει σπίτι και ανέβηκα στο κρεβάτι, ελπίζοντας ότι ένας καλός ύπνος θα με έκανε να νιώσω και πάλι φυσιολογικά. Αλλά δεν το έκανε. Τους επόμενους μήνες, παρέλυσα από εξάντληση. Σε τέτοιο βαθμό που από τον Μάρτιο του 2014 πέρασα τα τρία επόμενα χρόνια στο κρεβάτι. Κοιμόμουν και κοιμόμουν, αλλά καμία ποσότητα ύπνου δεν με έκανε να νιώσω καλύτερα», περιγράφει.

Μάλιστα, όπως λέει, ακόμα και το βούρτσισμα των δοντιών της και το να πηγαίνει στην τουαλέτα, ήταν μια δύσκολη διαδικασία που απαιτούσε πολλή προσπάθεια. Όπως ήταν φυσικό, η κοινωνική της ζωή εξαφανίστηκε και όσο για το αν έκανε γυμναστική, ούτε λόγος. «Με το ζόρι έκανα ντουζ», παραδέχεται.

Ενώ το σώμα της δεν μπορούσε να κουνηθεί, το μυαλό της έκανε πολλές σκέψεις, προσπαθώντας να καταλάβει τι πήγαινε λάθος. Οι μήνες περνούσαν και δεν υπήρχε καμία πρόοδος. Κάποια στιγμή μάλιστα, της πέρασε από το μυαλό να αυτοκτονήσει.

«Βρισκόμουν σε ένα πραγματικά σκοτεινό μέρος. Συχνά ούρλιαζα από απόγνωση, κλαίγοντας για το πόσο μίζερη ήμουν. Θυμάμαι να συγκρίνω συνεχώς τη ζωή μου με άλλους που φαινόταν να τους πηγαίνουν όλα τέλεια. Ήμουν 31 και είχα παγιδευτεί στο κρεβάτι. Τελικά, οι σκέψεις μου έγιναν τόσο σκοτεινές και δεν ήθελα να ζήσω πια. Σκέφτηκα σοβαρά να το τελειώσω μερικές φορές. Πήγα σε μερικές συνεδρίες θεραπείας, οι οποίες με βοήθησαν να διαχειριστώ τις διαδικασίες σκέψης μου» εξομολογείται η διατροφολόγος.

 

«Απελπισμένη, πήγα επίσης στο γιατρό και έκανα μια σειρά από εξετάσεις αίματος, οι οποίες βγήκαν όλες φυσιολογικές. Μου πρόσφεραν αντικαταθλιπτικά αλλά, ως εξειδικευμένη διατροφολόγος με δίπλωμα στη διατροφική θεραπεία, ήξερα ότι αυτό δεν ήταν κατάθλιψη. Αναζήτησα περαιτέρω εξετάσεις και ανακάλυψα ότι είχα μια εξουθενωτική περίπτωση εξάντλησης, επίσης γνωστή ως κόπωση των επινεφριδίων».

Κάνοντας την έρευνά της, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι είχε πάθει burnout, υποστηρίζοντας πως δεν υπάρχει γρήγορη επανάκαμψη μόλις φτάσετε σε αυτό το στάδιο. «Κατά τη διάρκεια αυτού του πρώτου έτους, ένιωσα τόσο μόνη. Δεν το είπα στους γονείς μου, στους φίλους μου ή στην ευρύτερη οικογένεια, γιατί δεν ήθελα να τους επιβαρύνω. Έχασα πολλούς φίλους καθώς δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί συνέχισα να ακυρώνω συναντήσεις μας», λέει. Στη συνέχεια, αυτή που τη βοήθησε πολύ, ήταν η δίδυμη αδερφή της, η οποία επέστρεψε από το Χονγκ Κονγκ όπου ζούσε, για να τη φροντίσει.

 

Στο μεταξύ, η ίδια δεν έμεινε άπραγη. «Αναθεώρησα τη διατροφή μου, τον τρόπο ζωής, το πρόγραμμα εργασίας και τις κοινωνικές μου συνήθειες. Ξεκίνησα με τη δίαιτα γιατί ήταν το πιο εύκολο για να ξεκινήσω. Αν δεν έτρωγα κάθε τρεις ώρες, τα επίπεδα ενέργειάς μου θα έπεφταν. Έπαιρνα επίσης συμπληρώματα διατροφής κάθε μέρα για να βοηθήσω το σώμα μου να αντιμετωπίσει το άγχος: βιταμίνες Β, νάτριο, κάλιο, βιταμίνη C, μαγνήσιο και ούτω καθεξής».

«Στη συνέχεια, άλλαξα τη ρουτίνα του ύπνου μου. Πριν από την εξουθένωση θα πήγαινα για ύπνο τα μεσάνυχτα και θα είχα έναν διακεκομμένο ύπνο. Σήμερα, διασφαλίζω ότι θα είμαι στο κρεβάτι έως τις 10.30μμ, θέτω το τηλέφωνό μου σε λειτουργία πτήσης και σκοπεύω να κοιμηθώ πριν από τις 11μμ. Κρατάω το δωμάτιο σκοτεινό, ήσυχο και δροσερό. Αυτό μου επιτρέπει να κοιμηθώ οκτώ ώρες γεμάτες τη νύχτα».

 

«Τέλος, έπρεπε να αλλάξω τη νοοτροπία μου. Το βρήκα αυτό το δυσκολότερο από όλες τις αλλαγές. Ο διαλογισμός έπαιξε θετικό ρόλο για μένα. Έθεσα καθορισμένες ώρες κατά τη διάρκεια της ημέρας, όπου σταματούσα ό,τι έκανα για να διαλογιστώ για δέκα λεπτά. Ήταν το πιο δύσκολο ταξίδι της ζωής μου, αλλά σήμερα, ευτυχώς, έχω αναρρώσει 100%»

 

Μάλιστα, η Rosie Millen, έχει γράψει ένα βιβλίο, τη Βίβλο της για ανάκαμψη από την εξάντληση, όπως λέει, στο οποίο δίνει μερικά βασικά μαθήματα για όσους αισθάνονται άγχος και στρες. Παρακάτω ακολουθούν ορισμένες από τις συμβουλές της.

https://www.iefimerida.gr/zoi/pos-nikisa-burnout-neari-epiheirimatias-apokalyptei