Η Πάφος, η πρώτη πρωτεύουσα της Κύπρου στο παρελθόν, κατάντησε να είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης στο παρόν!
Δίκαια της έχει προσκολληθεί το παρατσούκλι «ξεχασμένος συγγενής», αφού ποτέ δε θυμάται κανένας την ύπαρξη της, παρά μόνο ίσως κατά τους θερινούς μήνες όπου έρχονται να απολαύσουν τις θάλασσες και τις βραβευμένες με γαλάζια σημαία παραλίες της, τα υπέροχα ξενοδοχεία της, το φιλόξενο κόσμο της και όλα τα κάλλη και τις ομορφιές της.
Πού ξανακούστηκε η Πάφος να είναι το νούμερο ΕΝΑ τουριστικός προορισμός με τα τόσα ξενοδοχεία και να ακούς βουλευτές, πρυτανικές αρχές να θέλουν το Ανώτερο Ξενοδοχειακό Ινστιτούτου Κύπρου (ΑΞΙΚ) στην Λευκωσία που δεν είναι εξ ορισμού τουριστικός προορισμός και δεν μπορεί να προσφέρει και την ανάλογη εκπαίδευση στους φοιτητές της σε πραγματικό περιβάλλον.
Επίσης η Πάφος είναι η μόνη πόλη στην Κύπρο, που ενώ η τοπική της οικονομία βασίζεται στον τουρισμό δε διαθέτει μια Μαρίνα ή κάποιο καταφύγιο σκαφών σε αντίθεση με τις όλες τις άλλες πόλεις.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά κάθε φορά που κάποιο επιβατικό πλοίο θέλει να κατεβάσει τουρίστες στην πόλη μας δεν μπορεί να το πράξει αφού δεν υπάρχει περίπτωση να αγκυροβολήσει κάπου και έτσι αναγκάζονται να κατεβάζουν τους τουρίστες με βάρκες και να τους πάνε στο μικρό λιμανάκι της πλατείας του κάστρου, το οποίο είναι φτιαγμένο πριν το 13ο αιώνα και κατασκευάστηκε για καράβια των αρχαίων χρόνων και όχι για μεγάλα πλοία σύγχρονων προδιαγραφών.
Θα πρέπει λοιπόν, όσοι ασχολούμαστε με τα κοινά να γίνουμε πιο τολμηροί, πιο διεκδικητικοί, πιο απαιτητικοί θα έλεγα. Η Μαρίνα Πάφου πρέπει να γίνει πραγματικότητα, γιατί δικαιωματικά πρέπει να υπάρχει. Η ύπαρξη της θα δώσει άλλον αέρα στην πόλη, θα κινήσει το ενδιαφέρον ξένων και ντόπιων και θα συμβάλλει πιο πολύ στην ανάπτυξη του τουρισμού αλλά και του εμπορίου. Θα μειώσει την ανεργία κατά πολύ και θα φέρει ένα νέο αέρα στην ζωή των Παφιτών!
Καιρός είναι οι παράγοντες της Πάφου να πάρουν τα ηνία στα χέρια τους, να απαιτήσουν, και να δώσουν στην Πάφο την αίγλη που της αξίζει και που δικαιωματικά θα έπρεπε να διαθέτει. Στο χέρι μας είναι να διεκδικήσουμε για την πόλη μας όλα αυτά που της λείπουν.
Η Πάφος από «φτωχός συγγενής» της Κύπρου πρέπει να γίνει στην πράξη μια πόλη αντάξια της ιστορίας της. Αυτό για να συμβεί χρειάζεται δουλειά και όραμα. Χρειάζεται σωστή συνεργασία όλων των τοπικών φορέων και του κράτους.
Χρύσανθος Σαββίδης
Μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗΚΟ
Μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗΚΟ
