Η… «όπως μας βολεύει» πολιτική των Βρετανών στην Κύπρο Ξαφνικά οι λεγόμενες «κυρίαρχες βρετανικές βάσεις» έχασαν τη βέβαιη και ανύπαρκτη «κυριαρχία» τους, πρώτα απ’ όλα από τους ίδιους τους Βρετανούς, που θέλουν να απαλλαγούν από τους πρόσφυγες.
Καθώς οι 114 «πρόσφυγες» άραξαν στη βρετανική στρατιωτική βάση Ακρωτηρίου -προμελετημένα και όχι κατά λάθος (Σημερινή 23.10.2015 «Είχαν προορισμό την Κύπρο - συγγενείς των επιβαινόντων δήλωσαν πως ήταν ενήμεροι για την αναμενόμενη άφιξή τους», της Μήνας Χρυσάνθου)- όπως τα κανόνισαν οι λαθρέμποροι, ούτως ώστε να φθάσουν ακριβώς εκείώς τον «προορισμό» τους, ξεκίνησε και η φιλονικία ως προς το ποιοι έχουν την αρμοδιότητα να τους αναλάβουν.
Ξαφνικά οι λεγόμενες «κυρίαρχες βρετανικές βάσεις» έχασαν τη βέβαιη και ανύπαρκτη «κυριαρχία» τους πρώτα απ’ όλα από τους ίδιους τους Βρετανούς. Οι οποίοι την επικαλούνται από το 1960 μόνο και μόνο για να εξασφαλίζουν την ασφαλή τους λειτουργία, ως δικλίδα για αντιδράσεις από τους ιθαγενείς Κυπρίους, στην καλή θέληση των οποίων βασίζουν την παρουσία και λειτουργία τους στο νησί.
Έτσι, λοιπόν, οι μεν Βρετανοί επικαλούνται ότι «έχουν συμφωνία με την Κυπριακή Δημοκρατία από το 2003, για να κάνουν σίγουρο ότι οι κυπριακές Αρχές αναλαμβάνουν ευθύνη σε τέτοιες περιπτώσεις» (δήλωση στην «Γκάρντιαν» 21.10.2015 εκπροσώπου του Υπουργείου Άμυνας της Βρετανίας), ενώ εκπρόσωπος του Υπ. Εσωτερικών της Βρετανίας δήλωσε στην ίδια εφημερίδα: «Η επανεγκατάσταση των προσφύγων που έφθασαν στις νότιες βάσεις στην Κύπρο δεν είναι ευθύνη του Ηνωμένου Βασιλείου» («Γκάρντιαν» 21.10.2015).
Βρετανική ευθύνη
Οι δε κυπριακές Αρχές διαφωνούν. Και σύμφωνα με αξιωματούχο του Υπ. Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, που μίλησε στις 22.10.2015 προς το πρακτορείο Associated Press, με την προϋπόθεση ότι διατηρεί την ανωνυμία του, «η συμφωνία λέγει ότι η Κύπρος πρέπει να βοηθά τις βρετανικές Αρχές να στεγάσουν και να ανακαλύψουν την ταυτότητα τωναιτητών ασύλου μέχρι να εξεταστούν οι αιτήσεις τους, μια διαδικασία που μπορεί να πάρει εβδομάδες, αν όχι μήνες, και ακόμα περισσότερο η Βρετανία πρέπει να καλύψει τα έξοδα της διαδικασίας αυτής και στέγασης» («Cyprus Mail» Εύης Ανδρέου 23.10.2015).
Ο Υπουργός Άμυνας, όμως, Michael Fallon επιμένει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έχει συμφωνία με την Κύπρο και η Κύπρος θα αναλάβει τους «πρόσφυγες», το Η.Β. δεν πρόκειται να επιτρέψει την είσοδο «προσφύγων» από τις βάσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο (BBC 22.10.2015).
Με την ερμηνεία της κυπριακής πλευράς (σύμφωνα με όλα τα ειδησεογραφικά) συμφωνεί και η Επιτροπή για τους Πρόσφυγες των Ηνωμένων Εθνών, ότι δηλαδή πρόσφυγες που φθάνουν στις βρετανικές κυρίαρχες βάσεις είναι ευθύνη του Ηνωμένου Βασιλείου, αλλά θα τους προσφέρεται πρόσβαση στις υπηρεσίες της Δημοκρατίας, με τα έξοδα να πληρώνονται από τις βρετανικές βάσεις.
Οι φόβοι των Βρετανών
Αυτήν τη στιγμή, εκείνο που φοβάται η βρετανική κυβέρνηση είναι να μην ανοιχτεί διάδρομος εισροής «προσφύγων» προς το Ηνωμένο Βασίλειο μέσωτων βρετανικών στρατιωτικών βάσεων, για να διατηρηθεί η πολιτική του Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος δεσμεύθηκε να πάρει μόνον 20.000 «πρόσφυγες» από τώρα μέχρι το 2020 και αυτούς να τους επιλέξει η ίδια η κυβέρνηση από τους καταυλισμούς προσφύγων στον Λίβανο, για να είναι σίγουρη ότι είναι πραγματικοί πρόσφυγες.
Οι συμφωνίες
Όσον αφορά τώρα τις «συμφωνίες» μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ηνωμένου Βασιλείου του 2003, που επικαλούνται αμφότερες οι πλευρές και τα Ηνωμένα Έθνη, παραθέτω τις σχετικές αναφορές της «συμφωνίας» αυτής, όπως αυτές καταγράφτηκαν σε δίκη που έγινε στη βάση Επισκοπής, 13 Σεπτεμβρίου 2011, και αφορά άλλους πρόσφυγες που βρίσκονται ακόμα στις βρετανικές βάσεις. Ενδεικτικά υπάρχουν «βρετανικές ασάφειες» στο έγγραφο αυτό, που στην πραγματικότητα είναι Μνημόνιο Συναντίληψης, με αποτέλεσμα, προφανώς, ο καθένας να το ερμηνεύει όπως θέλει.
Εκείνο που βρήκαμε, όμως, ερευνώντας είναι μια τροποποίηση του νόμου των βάσεων ονόματι Refugees Ordinance 2003, που έλαβε χώραν το 2014, με τίτλο «Refugees (Amendment) Ordinance 2014» και που μπήκε σε εφαρμογή στις 26.8.2014. Για την οποία κανένας δεν μιλά.
Η τροποποίηση αυτή, που σύμφωνα με την ιστοσελίδα των βάσεων δημοσιεύθηκε στην Gazette των βάσεων, όσον αφορά τη μεταχείριση προσφύγων και αιτητών ασύλου, και η οποία θα πρέπει να έγινε με τη σύμφωνη γνώμη της Κυπριακής Δημοκρατίας, εφόσον αναφέρεται σε τροποποίηση του Μνημονίου Συναντίληψης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ηνωμένου Βασιλείου της 20ής Φεβρουαρίου 2003 στη Λευκωσία, αναφέρει ότι:
Αν ένας αιτητής ασύλου μπει στις περιοχές των βάσεων μέσω της περιοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας θα μεταφερθεί πίσω στη Δημοκρατία και η αίτησή του θα διευθετηθεί σύμφωνα με τους νόμους της Δημοκρατίας. Αν επιβεβαιωθεί ότι ένας αιτητής ασύλου μπει στις περιοχές των βάσεων αλλιώς και εκτός των περιοχών της Δημοκρατίας, ίσως (may) να μπορεί να μεταφερθεί στη Δημοκρατία και, ανεξάρτητα αν μεταφερθεί ή όχι, η αίτησή του θα εξεταστεί και αποφασιστεί σύμφωνα με το παράρτημα 14. Εδώ η λέξη που κάνει τη μεγάλη διαφορά, και θα λέγαμε μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιτήδεια ασάφεια, είναι η λέξη «may». Δεν λέει π.χ. καθαρά ότι «πρέπει», χρησιμοποιώντας π.χ. τις λέξεις, «must», «shall» ή «will», εφόσον το ρήμα «may» δεν καθορίζει, αλλά γενικά δημιουργεί μια διακριτική εξουσία, ενώ οι προηγούμενες δημιουργούν υποχρέωση.
(2) Where it is determined that an asylum-seeker has entered the Areas otherwise than through the territory of the Republic, he may be transferred to the Republic and, whether or not he is transferred, his application is to be examined and determined in accordance with section 14.
Και το παράρτημα 14 φέρει τον τίτλο «Εφαρμογή των νόμων της Δημοκρατίας και ανάθεση στις Αρχές της Δημοκρατίας»...
Όπως τους βολεύει
Δηλαδή, οι Βρετανοί τα θέλουν όπως τους βολεύει. Κυρίαρχες βάσεις όταν τους βολεύει και μη κυρίαρχες (που είναι και το σωστότερο) όταν δεν τους βολεύει, πετώντας τα προβλήματα στη Δημοκρατία! Και το ερώτημα: Αυτό το Μνημόνιο και οι πρόνοιές του συζητήθηκαν καθόλου, πριν υπογραφεί, στη Βουλή των Αντιπροσώπων; Για λόγους διαφάνειας, αν μη τι άλλο. (Επί Προέδρου Γλ. Κληρίδη, οκτώ μέρες πριν από τη λήξη της θητείας του με Υπ. Εξωτερικών τον Ιωάννη Κασουλίδη και Γενικό Εισαγγελέα τον ΑλέκοΜαρκίδη).
Τέλος, κλείνοντας και έχοντας υπ' όψιν ότι οι κύριοι λαθρέμποροι και διακινητές των εκατοντάδων χιλιάδων «προσφύγων» προς την Ευρώπη κυρίως μέσω Ελλάδας είναι Τούρκοι, θυμίζω ότι η Τουρκία δεν έχει μέχρι σήμερα επικυρώσει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση εναντίον της Λαθρεμπορίας Ανθρώπων του 2005. Τον Ιούνιο του 2015 ο Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου της Ευρώπης, με επιστολή του προς τον Τούρκο Υπ. Εσωτερικών, κάλεσε την Τουρκία να επικυρώσει τη Σύμβαση αυτή. Την οποία τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν ήδη επικυρώσει.
σκίτσο του ΠΙΝ Φιλελεύθερος 24.10.2015
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ Ερευνήτρια/συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου