Σοβαρό λάθος να υιοθετήσουμε μια λύση, την οποία η πλειοψηφία του λαού -οι Κύπριοι- θα απορρίψουν, έλεγε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 1957.
Η κυρία Βικτώρια Νούλαντ, Αμερικανίδα Υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, επισκέπτεται γι' ακόμα μια φορά την πατρίδα μας, ίσως και την τελευταία της πριν από τις επικείμενες προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Για να προσφέρει, βέβαια, την «υποστήριξη (λέγε πίεση) της αμερικανικής κυβέρνησης στις εντατικές συνομιλίες των δύο ηγετών», για μια τουρκο-βρετανική ρατσιστική διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδιακή, τάχατες, λύση.
Σ’ αυτό το σημείο να θυμίσουμε στην κυρία Νούλαντ την απάντηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στα βρετανικά σχέδια διχοτόμησης το 1957. Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ δεν αρκέστηκε στους βρετανικούς σχεδιασμούς και διέταξε δική του μελέτη κατά πόσον μπορούσε να διχοτομηθεί η Κύπρος. Και το πόρισμά του, ημερ. 30 Απριλίου 1957, ήταν ένα μεγάλο ΟΧΙ προς το Φόρεϊν Όφις και τους σχεδιασμούς τού τουρκόφιλου πατέρα της διχοτόμησης, Sir Ivone Kirkpatrick.
Τέτοια λύση δεν προσέφερε σταθερότητα στο νησί, συνεπαγόταν μεγάλη μετακίνηση πληθυσμών, κυρίως εις βάρος της πλειοψηφίας του 80% των Ελληνοκυπρίων, τα προηγούμενα παραδείγματα διχοτόμησης νησιών δεν ήσαν ενθαρρυντικά κ.λπ., αλλά το σπουδαιότερο ήταν το σκεπτικό στην παράγραφο 11, το οποίο ισχύει μέχρι αυτήν τη στιγμή.
Ότι:
«IT WOULD BE A SERIOUS ERROR TO ESPOUSE A SOLUTION WHICH THE MAJORITY OF THE PEOPLE CONCERNED -THE CYPRIOTS- WOULD REJECT».
«ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ ΛΑΘΟΣ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΛΥΣΗ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ -ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ- ΘΑ ΑΠΟΡΡΙΨΟΥΝ».
Η κυρία Νούλαντ και το Τμήμα της, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, γνωρίζουν πολύ καλά ότ,ι στις 24 Απριλίου 2004, ο λαός απέρριψε αυτήν την ξενόφερτη, διαιρετική, αντιδημοκρατική «λύση» διάλυσης που απαίτησαν οι Τούρκοι από τους Βρετανούς από το 1957, για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου.
Και αυτό, αφού είχαν ήδη στο χέρι την υπόσχεση της 19ης Δεκεμβρίου 1956 και τα σχέδια της διχοτόμησης μεταπήδησαν στο δεύτερο στάδιο, τη διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία. Και την οποία προσπαθούν πεισματικά να επιβάλουν μέχρι σήμερα, με «στρατηγικούς» σχεδιαστές τους Βρετανούς από τις 16 Αυγούστου 1974 και βοηθούς τους Αμερικανούς αξιωματούχους, όπως την κ. Βικτώρια Νούλαντ.
Περιφρονώντας την απόφαση του 76% του λαού που την απέρριψε (όπως και οι «ηγέτες» της Κυπριακής Δημοκρατίας, δυστυχώς) όταν κλήθηκε να αποφασίσει για το μέλλον του. (Στατιστικώς, αν αφαιρεθούν οι ψήφοι των κουβαλητών εποίκων στα κατεχόμενα, και η πλειοψηφία των Τ/κ υπολογίζεται ότι καταψήφισε την απαρτχάιντ αυτή «λύση»).
Το Ισραήλ και η Κύπρος
Στις 9 Οκτωβρίου 2016, ο αγαπητός Σάββας Ιακωβίδης επέστησε την προσοχή του Προέδρου Αναστασιάδη στο μήνυμα του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Νετανιάχου με την ευκαιρία της επετείου της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, και το οποίο θα μπορούσε να απευθυνθεί και προς την κυρία Νούλαντ.
«Δράττομαι της ευκαιρίας να σας διαβεβαιώσω για άλλη μια φορά για τη συνεχή μου δέσμευση στους στρατηγικούς δεσμούς μεταξύ των δύο χωρών μας. Το Ισραήλ και η Κύπρος είναι στενοί σύμμαχοι, που έχουν την ίδια προσήλωση στις δημοκρατικές αρχές και στην επιδίωξη της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή μας. Ο διάλογος και η συνεργασία μεταξύ μας, τόσο σε κρατικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο, δεν ήταν ποτέ άλλοτε ισχυρότερα. Σας ευχαριστώ για όλα όσα κάνατε για να καλλιεργήσετε τη φιλία μεταξύ των λαών μας.
»Προσβλέπω στη συνέχιση της στενής μας συνεργασίας στα χρόνια που έρχονται για να διευρύνουμε περαιτέρω τους δεσμούς μας σε όλους τους τομείς αμοιβαίου ενδιαφέροντος, περιλαμβανομένου του φυσικού αερίου και της Ενέργειας, της Ασφάλειας, του Πολιτισμού, της Εκπαίδευσης και άλλων». Το μήνυμα Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Και συμπλήρωσε ο Σ. Ιακωβίδης: «Όταν ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός αναφέρεται σε δημοκρατικές αρχές, δεν πιστεύουμε να εννοεί την αντιδημοκρατική και αντιευρωπαϊκή τουρκοδιζωνική. Και όταν υπογραμμίζει τα θέματα της ασφάλειας και της σταθερότητας, δεν εννοεί μιαν αφοπλισμένη, και υπό τον έλεγχο της Τουρκίας, Κύπρο. Να το ξαναπούμε: Οι Ισραηλινοί δεν θα ήσαν ευτυχείς με μια Κύπρο υπό τον έλεγχο του ισλαμιστή-τζιχαντιστή Ερντογάν, που θα σήμαινε γεωστρατηγικό, αεροπορικό, ενεργειακό και άλλο αποκλεισμό τους».
Η σωστή απόφαση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το 1957 έχει διαχρονική ισχύ και ιστορική σημασία.
Η κυρία Βικτώρια Νούλαντ έχει εβραϊκή καταγωγή, από αμφότερους τους γονείς της. Σπούδασε, μεταξύ άλλων, πολιτικές επιστήμες και ιστορία και δεν μπορεί να αγνοεί τους φανερούς κινδύνους τόσο για την Κύπρο όσο και για το Ισραήλ αλλά και για το ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, σε σχέση με το τι γίνεται στην κατοχική Τουρκία και τις αδίστακτές αντιδημοκρατικές πράξεις, βλέψεις και σχεδιασμούς του νεο-σουλτάνου Ερντογάν…
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Λονδίνο, 10.10.2016
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
