Αν είναι να τιμωρηθούν οι κατηγορούμενοι, αλλά όσοι έχουν εξουσία να συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία, τότε άδικη και η τιμωρία, άδικη και η θυσία 13 ανθρώπων. Όλα αυτά θα αποκτήσουν νόημα, μόνο εάν κυριαρχήσει μια νέα αντίληψη που θα θέτει τη νομιμότητα πάνω απ’ όλα και που θα θέτει τον πραγματικό σεβασμό προς τη ζωή στο επίκεντρο της σκέψης και των ενεργειών όσων ασκούν εξουσία. Διαφορετικά, το στρεβλό σύστημα θα προχωρήσει ακάθεκτο προς την επόμενη τραγωδία»
Αυτό τονίζεται στην απόφαση του Μόνιμου Κακουργιοδικείου Λάρνακας, το οποίο ανακοίνωσε σήμερα την απόφασή του, αποτελούμενη από 41 σελίδες, σε ό,τι αφορά τις ποινές που επέβαλε στους τέσσερις κατηγορούμενους που κρίθηκαν ένοχοι στην υπόθεση της φονικής έκρηξης στη ναυτική βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί στις 11 Ιουλίου 2011 και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο 13 ατόμων της Εθνικής Φρουράς και της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας.
Οι τέσσερις κατηγορούμενοι είναι ο πρώην υπουργός Άμυνας Κώστας Παπακώστας, ο Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ανδρέας Νικολάου, και οι τελούντες σε διαθεσιμότητα Αναπληρωτής Διευθυντής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Χαράλαμπος Χαραλάμπους και Διοικητής της ΕΜΑΚ Ανδρέας Λοϊζίδης.
Διαβάζοντας την απόφαση ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου Τεύκρος Οικονόμου αναφέρθηκε στο βαθμό υπαιτιότητας των τεσσάρων, λέγοντας ότι «μεγαλύτερος ήταν ο βαθμός υπαιτιότητας του Κώστα Παπακώστα του οποίου άλλωστε η συμπεριφορά έχει καταταχθεί στην έννοια της ανθρωποκτονίας εκ παραλείψεως». Πρόσθεσε πως οι παραλείψεις του κ. Παπακώστα «επεκτείνονταν στο χρόνο ενώ η επίγνωση του κινδύνου κατέστη αδιαμφισβήτητη και οι προειδοποιήσεις ήταν σαφείς και το αποτέλεσμα ήταν ο θάνατος 13 ανθρώπων».
Για τους Ανδρέα Νικολάου, Χαράλαμπο Χαραλάμπους και Ανδρέα Λοϊζίδη, ο κ. Οικονόμου είπε ότι διαπιστώθηκε πως «η ευθύνη τους δεν ήταν πρωτογενής υπό την έννοια ότι δημιούργησαν ή διατηρούσαν οι ίδιοι την επικινδυνότητα, αλλά έγκειται στο ότι παρέλειψαν να χειριστούν ως όφειλαν την επικίνδυνη κατάσταση. Σε αντίθεση με τον κατηγορούμενο 2 δεν είχαν ευθύνη για τη φύλαξη του φορτίου, δεν είχαν μακρά εμπλοκή με το πρόβλημα και δεν είχαν προηγούμενη ενημέρωση. Ειδικότερα οι κατηγορούμενοι 5 και 6 στο τέλος ενήργησαν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να τους αποδοθεί αδιαφορία μέχρι τέλους».
Πρόσθεσε πως «οι κατηγορούμενοι 4, 5 και 6 είχαν αντίληψη ενός πραγματικού κινδύνου θανάτου και παρά ταύτα παρέλειψαν να ενεργήσουν ως όφειλαν. Είναι υπό το φως αυτής της διαπίστωσης που θα πρέπει να τιμωρηθούν, χωρίς όμως τούτο να σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το ρόλο των κατηγορουμένων 4, 5 και 6 σε συνάρτηση με το γενικότερο πλαίσιο» της υπόθεσης.
Για τις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις των κατηγορουμένων, ο κ. Οικονόμου είπε ότι αυτές «περιγράφηκαν και σε εκθέσεις του Γραφείου Ευημερίας». Για τον πρώην ΥΠΑΜ ανέφερε ότι «αναγνωρίζουμε την ιστορία και την προσφορά του», σημείωσε πως «δεν είναι απλώς πρόσωπο με λευκό ποινικό μητρώο, αλλά πρόσωπο που προσέφερε στην πατρίδα του σε δύσκολα χρόνια», έγινε εκτενής αναφορά στην επαγγελματική και προσωπική ζωή του ανδρός και στην κατάσταση της υγείας του αφού - όπως είπε ο κ. Οικονόμου - «πάσχει από σημαντικά προβλήματα υγείας μεταξύ των οποίων αρτηριακή υπέρταση, υπερτασική καρδιοπάθεια, περιφερική αγγειοπάθεια, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, μετρίου βαθμού στένωση και ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας και χρόνιο διαχωρισμό της κατιούσας αορτής (τύπου Β) με συνοδό παρουσία τοιχωματικών εξελκώσεων και ενδοτοιχωματικού αιματώματος αυτής».
Ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αναφέρθηκε επίσης στα ιατρικά πιστοποιητικά για τη κατάσταση της υγείας του κ. Παπακώστα και στις εκθέσεις διαφόρων γιατρών που κατατέθηκαν ενώπιον του Σώματος, στις οποίες σημειώνεται ότι λόγω της κατάστασης της υγείας του «υπάρχει κίνδυνος, σε περίπτωση φυλάκισης του, να επηρεαστεί το προσδόκιμο όριο ζωής ή να επιβαρυνθεί περαιτέρω η κατάσταση της υγείας του, σε περίπτωση που προχωρήσει στο τελευταίο στάδιο νεφροπάθειας. Σε τέτοια περίπτωση, ο περιορισμός του στις φυλακές θα είναι ιδιαίτερα επαχθής».
Ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου είπε ακόμα ότι «θα δώσουμε τη δέουσα βαρύτητα στις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις των κατηγορουμένων, στον προηγούμενο τους βίο που όχι μόνο είναι ακηλίδωτος αλλά και που χαρακτηρίζεται από προσφορά στα κοινά, με όλως ιδιαίτερη τη μακρά προσφορά του κατηγορούμενου 2 (Κώστα Παπακώστα) προς την πατρίδα και τα κοινά».
Αναφορικά με τις επιπτώσεις που θα είχε η επιβολή ποινής φυλάκισης στην επαγγελματική σταδιοδρομία των κατηγορουμένων 4, 5 και 6, ο κ. Οικονόμου είπε πως αυτοί «καταδικάστηκαν για παραλείψεις που επέδειξαν στα πλαίσια των καθηκόντων τους. Παρά ταύτα, η συμπεριφορά τους δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως κατάχρηση εμπιστοσύνης. Θα λάβουμε υπόψη στον ανάλογο βαθμό, το ενδεχόμενο να υποστούν και άλλες συνέπειες πέραν της ποινής».
Στην απόφαση του Κακουργιοδικείου έγινε αναφορά και στο θέμα της άνισης μεταχείρισης, σημειώνοντας πως «η υπεράσπιση όλων των κατηγορουμένων έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην εισήγηση ότι δεν βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να έχουν ευθύνη για το τραγικό αποτέλεσμα της 11ης Ιουλίου 2011». Σημειώθηκε επίσης η αναφορά από τους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων στο ρόλο που διαδραμάτισαν στην υπόθεση οι κύριοι Μπισμπίκας, Σοφιανίδης, Γεωργιάδης και άλλοι, στην προσπάθεια «ποδηγέτησης της δικαστικής εξουσίας», στις εφέσεις που άσκησε ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας και στις αντιδράσεις της εκπροσώπου της Κατηγορούσας Αρχής Πωλίνας Ευθυβούλου.
«Δεν θεωρούμε ότι η αποτίμηση των συνεπειών της άσκησης των εξουσιών του Γενικού Εισαγγελέα για σκοπούς μετριασμού της ποινής, σε περίπτωση όπου διαπιστώνεται άνιση μεταχείριση, περιορίζεται μόνο σε περιπτώσεις συνεργών στο συγκεκριμένο αδίκημα» προστίθεται στην απόφαση, σημειώνοντας πως «το Δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να κρίνει ενέργειες και αποφάσεις ως προς τις οποίες αποκλειστικής κατά το Σύνταγμα αρμοδιότητας κέκτηται ο Γενικός Εισαγγελέας».
Ο κ. Οικονόμου αναφέρθηκε επί μακρόν και στο θέμα της μη δίωξης του τέως Α/ΓΕΕΦ Πέτρου Τσαλικίδη, ο οποίος δεν εκδόθηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία αφού είχαν ξεκινήσει διαδικασία για τα γεγονότα οι ελληνικές Αρχές και η υπόθεση θα εκδικαζόταν ενώπιον των ελλαδικών στρατιωτικών δικαστηρίων. Είπε ότι αποτέλεσμα ήταν τελικά «ο Τσαλικίδης, για τον οποίο η Κατηγορούσα Αρχή είχε κρίνει ότι θα έπρεπε να κατηγορηθεί, δεν αντιμετώπισε τελικά την κυπριακή Δικαιοσύνη», προσθέτοντας ότι «δεν γνωρίζουμε κατά πόσο η δίωξη του στην Ελλάδα τελικά θα προχωρήσει και πότε».
Είπε ακόμα πως «το γεγονός ότι ο Τσαλικίδης δεν βρέθηκε κατηγορούμενος μαζί με τα πρόσωπα που σήμερα θα τιμωρηθούν θεωρούμε ότι στοιχειοθετεί, ούτως ή άλλως, διαφορετική μεταχείριση και δημιουργεί αίσθημα αδικίας στους κατηγορούμενους και την κοινωνία».
Στην απόφασή του το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε και στις θέσεις των συνηγόρων υπεράσπισης Ευστάθιου Ευσταθίου και Θανάση Κορφιώτη για το ρόλο που είχε διαδραματίσει στην υπόθεση ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σημειώνοντας πως ο τέως Πρόεδρος στις 3 Σεπτεμβρίου του 2010 «έλαβε γνώση ότι οι στρατιωτικοί ήθελαν την καταστροφή του φορτίου ‘λόγω των κάποιων κινδύνων που υπάρχουν με τις ψηλές θερμοκρασίες που αναπτύσσονται μέσα στα εμπορευματοκιβώτια το καλοκαίρι’ και ότι η Εθνική Φρουρά ήταν σε θέση να καταστρέψει το φορτίο. Υπήρχε τότε και κάποια ένδειξη για αλλαγή στη στάση του Ιράν. Παρά ταύτα, τα πράγματα αφέθηκαν ως είχαν μέχρι το επόμενο, το τρίτο και μοιραίο καλοκαίρι».
Ανέφερε ακόμα ότι ο Κώστας Παπακώστας «δεν ενεργούσε ως ιδιώτης ή μεμονωμένα, αλλά ενεργούσε ως μέλος της Κυβέρνησης».
Αναφορικά με το κλίμα που επικρατούσε τότε με την κατάσχεση των 98 εμπορευματοκιβωτίων, ο κ. Οικονόμου είπε πως «δεν ήταν ένα κλίμα όπου όλα λειτουργούσαν με επάρκεια και ικανότητα στο οποίο ξεχώρισε ως μαύρο πρόβατο η αμέλεια του κατηγορούμενου 2 ή των κατηγορουμένων 4, 5 και 6. Αντίθετα, η διαπίστωση μας ήταν ότι επρόκειτο για μια καθολική, απαράδεκτη και εξοργιστική δυσλειτουργία του πολιτικού και διοικητικού συστήματος και οι κατηγορούμενοι ήταν μέρος αυτού του συστήματος».
Στην απόφαση το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε και στην ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και σημείωσε πως «η διαπίστωση για καθολική δυσλειτουργία του πολιτικού και διοικητικού συστήματος καταδεικνύει ότι οποιαδήποτε ποινή και αν επιβάλουμε σήμερα, θα είναι χωρίς ουσιαστική σημασία, εάν όσοι έχουν ευθύνη για τις ζωές των παιδιών μας σε στρατόπεδα ή αλλού και γενικά των συνανθρώπων μας, συνεχίσουν με την ίδια νοοτροπία».
Στο τελευταίο μέρος της απόφασης του Κακουργιοδικείου γίνεται αναφορά στις ποινές που θα επιβληθούν στους κατηγορουμένους και σημειώνεται πως «σε ό,τι αφορά τον κατηγορούμενο 2 (Κώστα Παπακώστα) ο βαθμός ευθύνης και το τραγικό αποτέλεσμα με πολλαπλούς θανάτους όπως και οι άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες θα μπορούσαν να θέσουν την περίπτωση σε ένα επίπεδο ποινής οκτώ και πλέον ετών». Ωστόσο, συνεχίζει, λαμβάνοντας υπόψη τους σοβαρούς μετριαστικούς παράγοντες «θα περιορίσουμε την ποινή φυλάκισης σε περίοδο πέντε ετών. Αναμένεται από τις αρμόδιες διοικητικές αρχές ότι θα λάβουν οποιοδήποτε μέτρο χρειάζεται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος 2».
Για τους Ανδρέα Νικολάου, Χαράλαμπο Χαραλάμπους και Ανδρέα Λοϊζίδη ο Πρόεδρος του Κακουργιοδικείου, αφού ανέφερε ότι «υπάρχουν διαφορές μεταξύ τους», πρόσθεσε ότι «οι διαφορές εξισορροπούνται ώστε να μπορούν να τύχουν ομοιόμορφης μεταχείρισης, εφόσον οι παραλείψεις τους έχουν ουσιαστικά τον ίδιο χαρακτήρα» και σημείωσε πως «λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των μετριαστικών παραγόντων, κρίνουμε ότι μπορούμε να μειώσουμε την ποινή από ό,τι θα ήταν το κατά τα άλλα αρμόζον μέτρο, με τέτοιο τρόπο ώστε να τους επιβληθεί ποινή φυλάκισης για περίοδο δύο ετών».
Αναφορικά με το θέμα της αναστολής εκτέλεσης της ποινής όπως είχε τεθεί από το συνήγορο υπεράσπισης του Ανδρέα Λοϊζίδη, ο κ. Οικονόμου είπε ότι «ως εκ του ορίου των ποινών που έχουν επιβληθεί, τέτοιο ζήτημα μπορεί να εξεταστεί μόνο σε σχέση με τους κατηγορούμενους 4, 5 και 6».
Στην απόφαση το Κακουργιοδικείο αναφέρει επίσης πως «σε ό,τι αφορά ειδικότερα τον κατηγορούμενο 2 (Κώστα Παπακώστα) δεν θα επιβληθούν ποινές στις κατηγορίες που στηρίζονται στο άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα» δηλαδή της ανθρωποκτονίας. Ο κ. Οικονόμου είπε πως «στον κατηγορούμενο 2 (Κώστα Παπακώστα) επιβάλλεται ποινή φυλάκισης πέντε χρόνων σε κάθε μια κατηγορία από τις κατηγορίες 14 - 26. Οι ποινές να συντρέχουν. Στις κατηγορίες 118 - 130 δεν επιβάλλεται ποινή».
Για τον κατηγορούμενο 4 Ανδρέα Νικολάου «επιβάλλεται ποινή φυλάκισης δύο ετών στις κατηγορίες 144 – 156, οι ποινές να συντρέχουν. Στον κατηγορούμενο 5 (Χαράλαμπο Χαραλάμπους) επιβάλλεται ποινή φυλάκισης δύο ετών στις κατηγορίες 157 – 169 και 170 – 182, οι ποινές να συντρέχουν. Στον κατηγορούμενο 6 (Ανδρέα Λοϊζίδη) επιβάλλεται ποινή φυλάκισης δύο ετών στις κατηγορίες 183 - 195 και 196 – 208, οι ποινές να συντρέχουν».
Η απόφαση του Κακουργιοδικείου έγινε δεκτή με διαμαρτυρίες των συγγενών των θυμάτων τόσο εντός όσο και εκτός της αίθουσας του Δικαστηρίου.
Υπενθυμίζεται ότι από τη φονική έκρηξη στο Μαρί έχασαν τη ζωή τους ο Πλοίαρχος Ιωαννίδης Ανδρέας, Διοικητής Ναυτικού/ ΓΕΕΦ, ο Αντιπλοίαρχος Λάμπρου Λάμπρος, Διοικητής της Ναυτικής Βάσης, ο Αρχικελευστής Κλεάνθους Κλεάνθης, Υπαξιωματικός στη Διοίκηση της Ναυτικής Βάσης, ο ΕΠΥ Κελευστής Ηρακλέους Μιχάλης, Υπαξιωματικός στη Διοίκηση της Ναυτικής Βάσης, οι Ναύτες Χριστοφόρου Μιλτιάδης, Χριστοφόρου Χριστάκης και Αντώνης Χαραλάμπους της Διοίκησης Ναυτικής Βάσης, ο Αρχιλοχίας της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Παπαδόπουλος Ανδρέας, ο Αρχιπυροσβέστης Γιακουμής Γιώργος και οι Πυροσβέστες Κρόκος Βασίλης, Ταντής Σπύρος, Θεοφίλου Παναγιώτης και Αδάμου Αδάμος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου