«Μικρασιατική» προσπάθεια εκφοβισμού του λαού για να περάσει η παράδοση στους Τούρκους.
Τι σχέση έχει η Κριμαία με το Κυπριακό; Η Τουρκία ποτέ δεν μπορεί να αποδείξει ότι της ανήκει έστω και σπιθαμή της Κύπρου, πώς θα την προσαρτήσει;
Σε ομιλία του στις 5.12.2016, στο Ίδρυμα Στέλιου Ιωάννου, ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης επικαλέστηκε εμμέσως το δημοψήφισμα στην Κριμαία για αυτονόμηση και την προειδοποίηση των Τούρκων για «πολιτογράφηση» χιλιάδων εποίκων, επιχειρώντας να εξηγήσει τη μεταστροφή του και την αποδοχή από μέρους του της τουρκικής πρότασης για τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό, με τον καθορισμό ημερομηνίας για τη σύγκληση πενταμερούς διάσκεψης. Έγραψε ο «Φιλελεύθερος» 6.12.2016 και πρόσθεσε για τις δηλώσεις του Προέδρου:
«Αντί να ακολουθούνται πολιτικές και τακτικές -ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπ' όψιν τη ρητορική του Τούρκου Προέδρου των τελευταίων μηνών και ιδιαίτερα ημερών- προτίμησα αντί να δω να 'πολιτογραφούνται' ως υπήκοοι του παράνομου καθεστώτος άλλες 26,5 χιλιάδες, προτίμησα αντί να δω τον κίνδυνο που αντιμετωπίστηκε αλλού διεθνώς, δηλαδή μιας ενδεχόμενα ετυμηγορίας τάχα των Τουρκοκυπρίων για ενσωμάτωση, να μπω στον διάλογο, και μπαίνω στον διάλογο ξέροντας τι πρέπει να υπερασπιστείς και τι πρέπει να διεκδικήσεις…».
Την «πολιτογράφηση» ακριβώς πόσων δεκάδων χιλιάδων Τούρκων παράνομων εποίκων σ’ όλη την κατεχόμενη Κύπρο έχετε δεχθεί στις διαπραγματεύσεις σας μέχρι σήμερα, γιατί δεν μας αριθμείτε, κύριε Αναστασιάδη; Αντί να πάρετε την Τουρκία στα διεθνή δικαστήρια, για το έγκλημα πολέμου για τη μεταφορά τους…
Η Κριμαία μέρος της Ρωσίας - η Κύπρος ποτέ μέρος της Τουρκίας
Ένα τέτοιο ανιστόρητο, επικίνδυνο και παραπλανητικό επιχείρημα τον μόνο που εξυπηρετεί είναι τον ίδιο τον Νίκο Αναστασιάδη. Αποτελεί μια κατάπτυστη προσπάθεια να δώσει άλλοθι στον ίδιο του τον εαυτό, εκφοβίζοντας τον λαό για την απεγνωσμένη του προσπάθεια, με κάθε αθέμιτο και θεμιτό μέσο, να παραδώσει κομμάτι - κομμάτι την κατεχόμενη Κύπρο στην Τουρκία. Η Ρωσία μπορεί να αποδείξει ότι της ανήκει η Κριμαία, η Τουρκία ΠΟΤΕ δεν μπορεί να αποδείξει ότι της ανήκει έστω και σπιθαμή της Κύπρου.
Τέτοια παραπλανητικά επιχειρήματα μας θυμίζουν τις μέρες πριν από το δημοψήφισμα του 2004, τις φοβέρες για μικρασιατικές καταστροφές και τόνους τούβλων που θα έπεφταν στα κεφάλια μας…
Διαβάστε, αν μη τι άλλο, τον Δρα Χένρι Κίσινγκερ, κύριε Αναστασιάδη. Στις 5 Μαρτίου 2014, η «Ουάσιγκτον Ποστ» δημοσίευσε άρθρο του Δρος Χένρι Κίσινγκερ, υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ μεταξύ 1973-1977, επικρίνοντας όλους τους ανιστόρητους, Ευρωπαίους και Αμερικανούς, για το ιστορικό της Κριμαίας, που θα πρέπει να περιλαμβάνει και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη.
«Η Δύση πρέπει καταλάβει ότι… η Ουκρανία υπήρξε μέρος της Ρωσίας για αιώνες και η ιστορία τους δίδυμη από ακόμα πιο πριν. Ορισμένες από τις πλέον σημαντικές μάχες για τη ρωσική ελευθερία, όπως η Μάχη Πόλταβα το 1709, ξεκίνησε σε ουκρανικό έδαφος. Ο στόλος της Μαύρης Θάλασσας, ο τρόπος με τον οποίο η Ρωσία προβάλλει τη δύναμή της στη Μεσόγειο, έχει βάση τη Σεβαστούπολη της Κριμαίας.
Μέχρι και διάσημοι αντιφρονούντες, όπως οι Aleksandr Solzhenitsyn και Joseph Brodsky, επέμεναν ότι η Ουκρανία ήταν απερίσπαστο μέρος της ρωσικής ιστορίας και όντως της Ρωσίας… Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι γραφειοκρατικές της νωθρότητες… το μόνο που κατάφεραν ήταν να μετατρέψουν μια διαπραγμάτευση σε κρίση. Εξωτερική πολιτική είναι η τέχνη να προσδιορίζεις προτεραιότητες…», έγραψε μεταξύ άλλων ο Δρ Κίσινγκερ.
Ποιες οι προτεραιότητες;
Ποιες οι δικές σας… προτεραιότητες, κύριε Αναστασιάδη; Η απελευθέρωση της κατεχόμενής μας πατρίδας από την τουρκική συνεχιζόμενη κατοχή ή η εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων και υποδείξεων από Φόρεϊν Όφις και Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που σας καλούν να την παραδώσετε στην Τουρκία; Δυστυχώς, η άγνοια του Προέδρου μάς αναγκάζει να υπερασπιστούμε την Ιστορία της Κύπρου χρησιμοποιώντας βρετανικά έγγραφα.
Βρετανικό ΥΠΑΜ: «Η Κύπρος ήταν πάντα ελληνική»
Άσχετα με τη φιλοτουρκική στάση του αδελφού Υπουργείου Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας του Ηνωμένου Βασιλείου, το Βρετανικό Υπουργείο Άμυνας για χρόνια είχε το πιο κάτω ιστορικό για την Κύπρο αναρτημένο στην ιστοσελίδα του. Πριν από λίγα χρόνια και, αν δεν κάνω λάθος, τον καιρό της εμφάνισης του διαβόητου Σχεδίου Ανάν, αφαιρέθηκε, αλλά δεν χάθηκε. Μετακομίστηκε, για ιστορικούς λόγους,στο Βρετανικό Κρατικό Αρχείο.
British Ministry of Defence
«Cyprus History
Few countries can trace the course of their history over 10,000 years, but in approximately 8,000 BC the island of Cyprus was already inhabited and going through its Neolithic Age. Of all the momentous events that were to sweep the country through the next few thousand years, one of the most crucial was the discovery of copper - or Kuprum in Latin - the mineral which took its name from “Kypros”, the Greek name of Cyprus, and generated untold wealth.
The island’s strategic position, its copper deposits and its timber attracted the first Greeks who came to the island over 3,000 years ago at the end of the Trojan wars. They settled down, bringing in with them and establishing the Greek identity.
Over the centuries Cyprus came under the sway of various rulers including the Egyptians. Assyrians, Persians, the successors to Alexander the Great and the Romans, before Cyprus became part of the Byzantine Empire. Later came the Crusaders, the Frankish Lusignans and Venetians, Ottomans and British.
Cyprus gained its independence in 1960, for the first time in 3,500 years, but the Greek identity of language and culture has been retained».
«Ιστορία της Κύπρου
Λίγες χώρες έχουν ιστορία πάνω από 10,000 χρόνια, όμως σχεδόν 8,000 χρόνια προ Χριστού η νήσος Κύπρος ήταν ήδη κατοικημένη και διήνυε τη Νεολιθική Εποχή της. Μία από τις πλέον σημαντικές ανασκαφές που έγιναν στη χώρα αυτή μέσα από τα επόμενα χιλιάδες χρόνια, ήταν η ανακάλυψη του χαλκού, copper, ή Kuprum στα Λατινικά, από το οποίο και πήρε το όνομα Κύπρος, η ελληνική ονομασία της Κύπρου.
Η στρατηγική θέση της νήσου, τα αποθέματα χαλκού και η ξυλεία της ήσαν εκείνα που έφεραν τους πρώτους Έλληνες στο νησί πριν από 3,000 και τόσα χρόνια προς το τέλος των Τρωικών Πολέμων. Εγκαταστάθηκαν στο νησί, φέρνοντας μαζί τους και δημιουργώντας την ελληνική ταυτότητα.
Διαμέσου των αιώνων η Κύπρος πέρασε από πολλούς δυνάστες, περιλαμβανομένων των Αιγυπτίων, Ασσυρίων, Περσών, που αντικατέστησαν τον Μέγα Αλέξανδρο και τους Ρωμαίους, προτού η Κύπρος γίνει μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Αργότερα ήλθαν οι Σταυροφόροι, οι Φράγκοι, οι Λουζινιανοί και οι Ενετοί, οι Οθωμανοί και οι Βρετανοί.
Η Κύπρος κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1960, για πρώτη φορά μετά από 3,500 χρόνια, όμως η ελληνική ταυτότητα της γλώσσας και του πολιτισμού έχει διατηρηθεί».
ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ
Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
